جنگ بوسنی یا جنگ در بوسنی و هرزگوین، جنگی مسلحانه و بین المللی بود که بین ۵ آوریل ۱۹۹۲ تا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۵ بین بوسنی و هرزگوین، کرواسی و صربستان جریان داشت و با امضای توافق دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو ایالات متحده آمریکا پایان یافت. [ ۱]
باور عمده بر این است که عدم اختلاف نژادی تا پیش از سال ۱۹۸۰ به دلیل ملی گرایی مؤثری بود که مارشال یوسیپ بروز تیتو حکمفرما کرده بود. [ ۲] پس از فروپاشی یوگسلاوی، و در هنگام ریاست جمهوری اسلوبودان میلوشویچ در صربستان او حس ملی گرای صرب ها را در سخنرانی معروف به گازیمستان برافروخت. او در این سخنرانی به نبرد کوزوو اشاره کرد. [ ۳] حس قربانی بودن صرب ها و نیز احساس دشمنی نسبت به بوسنیایی ها بر اثر داستان های اغراق آمیز مبنی بر نقش گروه کوچکی از بوسنیایی ها در محاکمهٔ صرب ها به هنگام نسل کشی اوستاش در دههٔ ۱۹۴۰ برانگیخته شد. [ ۴] تبلیغات صرب ها این طور وانمود می کرد که بوسنیایی ها از نظر نژادی متفاوت و بیش تر ترک تبار هستند. [ ۵] در حالی که تست های دی ان ای نشان می دهد هر دو گروه صرب ها و بوسنیایی ها خزانه ژنی مشترکی دارند. [ ۶] با همهٔ کارزار نفرتی که دولت صربستان هدایت می کرد، برخی از صرب ها کوشیدند تا از بوسنیایی ها در برابر این ستم ها دفاع کنند، که به تهدید این دسته از صرب ها انجامید. به طوری که نظامیان در برهه ای با بلندگو اعلام می کردند «هر صربی که مسلمانی را محافظت کند درجا کشته می شود». [ ۷]
درگیری ها نخست در سال ۱۹۹۱ در اسلوونی و کرواسی و سپس سال بعد از آن به شکلی بسیار خونین در بوسنی اتفاق افتاد. صرب های بوسنی با الهام گرفتن از اسلوبودان میلوشویچ، که ملی گرایی را جایگزین کمونیسم کرده بود، سعی کردند بوسنی و صربستان را با هم ادغام کنند؛ اقدامی که گویی پژواکی از رؤیای گاوریلو پرنسیپ بود. [ ۸]
اما مسلمانان بوسنیایی خواستار جدایی از یوگسلاوی سابق بودند. در چنین حالی صرب های ساکن بوسنی با این اقدام مخالفت کرده و به سرکوب مسلمانان پرداختند. این حادثه یکی از فجیع ترین حوادث تاریخی به شمار می رود که به نسل کشی، قتل عام و کشتار گروهی اقوام مختلف بوسنی انجامید. در شهر سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین هزاران نفر کشته شدند. ترتیبات سیاسی به جا مانده از توافق صلح دیتون در سال ۱۹۹۵ به درگیری ها خاتمه داد. اما این توافقات اختلافات ناشی از ایدئولوژی های ملی گرایانه مسلمانان را که جنگ به خاطر آن ها آغاز شد، التیام نبخشیده است. همچنین این توافق، کنترل قدری کم تر از نیمی از کشور و امکان وتوی سیاست های ملی در بوسنی و هرزگوین را در اختیارشان گذاشت، که این امر جلوی توسعهٔ اقتصاد بوسنی را گرفته و زمینه را برای رواج فساد مالی و اداری فراهم کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباور عمده بر این است که عدم اختلاف نژادی تا پیش از سال ۱۹۸۰ به دلیل ملی گرایی مؤثری بود که مارشال یوسیپ بروز تیتو حکمفرما کرده بود. [ ۲] پس از فروپاشی یوگسلاوی، و در هنگام ریاست جمهوری اسلوبودان میلوشویچ در صربستان او حس ملی گرای صرب ها را در سخنرانی معروف به گازیمستان برافروخت. او در این سخنرانی به نبرد کوزوو اشاره کرد. [ ۳] حس قربانی بودن صرب ها و نیز احساس دشمنی نسبت به بوسنیایی ها بر اثر داستان های اغراق آمیز مبنی بر نقش گروه کوچکی از بوسنیایی ها در محاکمهٔ صرب ها به هنگام نسل کشی اوستاش در دههٔ ۱۹۴۰ برانگیخته شد. [ ۴] تبلیغات صرب ها این طور وانمود می کرد که بوسنیایی ها از نظر نژادی متفاوت و بیش تر ترک تبار هستند. [ ۵] در حالی که تست های دی ان ای نشان می دهد هر دو گروه صرب ها و بوسنیایی ها خزانه ژنی مشترکی دارند. [ ۶] با همهٔ کارزار نفرتی که دولت صربستان هدایت می کرد، برخی از صرب ها کوشیدند تا از بوسنیایی ها در برابر این ستم ها دفاع کنند، که به تهدید این دسته از صرب ها انجامید. به طوری که نظامیان در برهه ای با بلندگو اعلام می کردند «هر صربی که مسلمانی را محافظت کند درجا کشته می شود». [ ۷]
درگیری ها نخست در سال ۱۹۹۱ در اسلوونی و کرواسی و سپس سال بعد از آن به شکلی بسیار خونین در بوسنی اتفاق افتاد. صرب های بوسنی با الهام گرفتن از اسلوبودان میلوشویچ، که ملی گرایی را جایگزین کمونیسم کرده بود، سعی کردند بوسنی و صربستان را با هم ادغام کنند؛ اقدامی که گویی پژواکی از رؤیای گاوریلو پرنسیپ بود. [ ۸]
اما مسلمانان بوسنیایی خواستار جدایی از یوگسلاوی سابق بودند. در چنین حالی صرب های ساکن بوسنی با این اقدام مخالفت کرده و به سرکوب مسلمانان پرداختند. این حادثه یکی از فجیع ترین حوادث تاریخی به شمار می رود که به نسل کشی، قتل عام و کشتار گروهی اقوام مختلف بوسنی انجامید. در شهر سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین هزاران نفر کشته شدند. ترتیبات سیاسی به جا مانده از توافق صلح دیتون در سال ۱۹۹۵ به درگیری ها خاتمه داد. اما این توافقات اختلافات ناشی از ایدئولوژی های ملی گرایانه مسلمانان را که جنگ به خاطر آن ها آغاز شد، التیام نبخشیده است. همچنین این توافق، کنترل قدری کم تر از نیمی از کشور و امکان وتوی سیاست های ملی در بوسنی و هرزگوین را در اختیارشان گذاشت، که این امر جلوی توسعهٔ اقتصاد بوسنی را گرفته و زمینه را برای رواج فساد مالی و اداری فراهم کرده است.
wiki: جنگ بوسنی