جنگ ایمو ( انگلیسی: Emu War ) نام عملیات نظامی مدیریت حیات وحش موذی است که در استرالیا در سال ۱۹۳۲ برای حل مشکل تعداد شترمرغ استرالیایی ( ایمو ) که در بخشی استرالیای غربی باعث آزار شده بودند بود. تلاش های ناموفق محدود کردن جمعیت این پرنده بی پرواز بومی استرالیا توسط سربازان مسلح به تفنگ لوئیس باعث شد که رسانه ها نام جنگ را برای ارجاع به آن انتخاب کنند.
پس از بازگشت سربازان استرالیایی از جنگ جهانی اول، دولت زمین هایی در غرب استرالیا را به عنوان پاداش به آن ها داد تا در آن کشاورزی کنند. آن دوران مصادف با دوره رکود بزرگ بود و دولت برای تقویت بخش کشاورزی قول مساعدت هایی را به کشاورزان داده بود تا کشت گندم را تقویت کند اما این کمک ها هیچ وقت محقق نشد. نارضایتی کشاورزان در اثر رکود و بدقولی دولت زمانی به اوج رسید که شترمرغ های استرالیایی ( ایمو ) هنگام مهاجرت خود به سمت سواحل غربی شروع به غارت زمین های کشت شده آن ها کردند. گروهی از کهنه سربازان جنگ استفاده از مسلسل برای مقابله با این تهدید پیشنهاد کردند و دولت که به دنبال یافتن راهی برای جلب رضایت کشاورزان بود از این فرصت نهایت استفاده را کرد و ارتش را با مسلسل های لوئیس به جنگ لشکر شترمرغ ها فرستاد. اما شرایط آنگونه که انتظار داشتند پیش نرفت، شترمرغ ها سریع و زیرک بودند و بعد از چندین روز نقشه کشی و شلیک هزاران گلوله صرفا تعداد ناچیزی از جمعیت شترمرغ ها کشته شدند. تلاش برای نصب مسلسل روی کامیون نیز بی فایده بود چون سرعت دویدن شترمرغ ها حدود ۳ برابر سرعت کامیون ها بود. نهایتا ارتش استرالیا ناتوانی خود در کاهش جمعیت شترمرغ ها را قبول کرده و عقب نشینی کرد و ایموها حمله خود به محصولات کشاورزی را ادامه دادند. با وجود مشکلات پیش آمده از این عملیات، کشاورزان منطقه بار دیگر در سال های ۱۹۳۴، ۱۹۴۳ و ۱۹۴۸ درخواست مقاومت نظامی کردند که دولت استرالیا قبول نکرد[ ۲] تا اینکه نهایتا دولت برای کاهش جمعیت ایموها برای سر آن ها جایزه گذاشت و این منجر به حل بحران شترمرغ های استرالیا شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از بازگشت سربازان استرالیایی از جنگ جهانی اول، دولت زمین هایی در غرب استرالیا را به عنوان پاداش به آن ها داد تا در آن کشاورزی کنند. آن دوران مصادف با دوره رکود بزرگ بود و دولت برای تقویت بخش کشاورزی قول مساعدت هایی را به کشاورزان داده بود تا کشت گندم را تقویت کند اما این کمک ها هیچ وقت محقق نشد. نارضایتی کشاورزان در اثر رکود و بدقولی دولت زمانی به اوج رسید که شترمرغ های استرالیایی ( ایمو ) هنگام مهاجرت خود به سمت سواحل غربی شروع به غارت زمین های کشت شده آن ها کردند. گروهی از کهنه سربازان جنگ استفاده از مسلسل برای مقابله با این تهدید پیشنهاد کردند و دولت که به دنبال یافتن راهی برای جلب رضایت کشاورزان بود از این فرصت نهایت استفاده را کرد و ارتش را با مسلسل های لوئیس به جنگ لشکر شترمرغ ها فرستاد. اما شرایط آنگونه که انتظار داشتند پیش نرفت، شترمرغ ها سریع و زیرک بودند و بعد از چندین روز نقشه کشی و شلیک هزاران گلوله صرفا تعداد ناچیزی از جمعیت شترمرغ ها کشته شدند. تلاش برای نصب مسلسل روی کامیون نیز بی فایده بود چون سرعت دویدن شترمرغ ها حدود ۳ برابر سرعت کامیون ها بود. نهایتا ارتش استرالیا ناتوانی خود در کاهش جمعیت شترمرغ ها را قبول کرده و عقب نشینی کرد و ایموها حمله خود به محصولات کشاورزی را ادامه دادند. با وجود مشکلات پیش آمده از این عملیات، کشاورزان منطقه بار دیگر در سال های ۱۹۳۴، ۱۹۴۳ و ۱۹۴۸ درخواست مقاومت نظامی کردند که دولت استرالیا قبول نکرد[ ۲] تا اینکه نهایتا دولت برای کاهش جمعیت ایموها برای سر آن ها جایزه گذاشت و این منجر به حل بحران شترمرغ های استرالیا شد. [ ۳]
wiki: جنگ ایمو