جنبش زبان بنگالی در هند

جنبش زبان بنگالی کمپینی جهت رسمیت یافتن زبان بنگالی و فرهنگ مردمان بنگالی در هندوستان است. [ ۱] این جنبش ابتدا از Manbhum در سال ۱۹۴۰, و پس از چندپارگی هند آغاز شد و با الحاق بنگال شرقی به کشور پاکستان قوت گرفت. [ ۱] بقایای این نهضت در ایالت های آسام، جارکند، بیهار، چتیسگر و کارناتاکا وجود دارد. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در 1947 British India به دو کشور هند و پاکستان تقسیم و جدا شد. [ ۵] قسمت شرقی بنگال در این دوره جزئی از پاکستان بود. بنگالی زبان های شرق به خاطر مرزبندی دو کشور به بنگال غربی، چتیسگر، Dandakaranya و اودیسا، [ ۳] مهاراشترا، کارناتاکا پناه بردند. [ ۴]
جنبش زبان بنگالی در Barak Valley ایالت آسام زمانی به وجود آمد که زبان مذکور به عنوان زبان رسمی این ایالت شناخته نشد. روز ۱۹ مه ۱۹۶۱، اتفاق اصلی رخ داد و ۱۱ معترض بنگالی توسط پلیس کشته شدند. [ ۶] Aپس از این واقعه بنگالی به عنوان دومین زبان رسمی ایالت آسام ثبت شد
در این ایالت بنگالی های هندو مهاجرت کرده و ساکن شدند و بیش از صد روستا تأسیس کردند. برخی از آنان پس از ایجاد کشور بنگلادش به وطن خود بازگشتند ولی عده ای هم ماندند. زبان درسی و آموزشی این ولایت اما تنها هندی است و بنگالی رسمیتی ندارد. [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
بخشی از مهاجران بنگال هم در جنوب ایالت کارناتاکا می زیند. در آنجا هم تمهیداتی برای آموزش خواندن و نوشتن به زبان بنگالی وجود ندارد. جنبشی مشابه در کاراناتاکا برای پذیرش زبان بنگالی فعالیت دارد. [ ۱۲] دولت کاراناتاکا بنگالی را دومین زبان خود اعلام کرده است. [ ۱۲]
زمانی که ایالت بیهار به زبان هندی رسمیت بخشید، اهالی منبهوم، که ناحیه ای در بیهار است، دولت را مجبور کردند که شهرستانی با زبان رسمی بنگالی برایشان بسازد .
این ایالت نه تنها همسایه ای برای بنگال غربی است، که جزئی از قلمرو سابق بنگاله هم به شمار می رفته. در برخی شهرستان های آن بنگالی ها در اکثریت هستند. زبان محلی بنگلا جهارخند هم ارتباط تنگاتنگی با بنگالی دارد ولیکن هنوز هیچ یک رسمیت نیافتند و تنها انگلیسی هندی و اردو در این ایالت رسمی هستند. تلاش جنبش برای رسمیت بنگالی بی ثمر بوده و تنها آن را به عنوان زبان دوم قبول کرده اند و در مدارس زبان هندی جایگزین بنگالی شده است. [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵]