بنگالی ( به بنگالی বাংলা، تلفظ: بَنگلا ) یکی از زبانهای خانواده زبانی هندواروپایی و هندوایرانی است که امروزه در هندوستان و بنگلادش نزدیک به دویست وهفتاد میلیون گویشور دارد. بنگالی زبان مادری رابیندرانات تاگور نخستین برنده جایزه نوبل از آسیا بود.
سانسکریت از زمان هزاره اول ( پیش از میلاد ) توسط مبلغان مذهبی هندو در بنگال ترویج می شد. لیکن افراد محلی به زبان های پراکریت سخن می گفتند. در دوران حکومت پادشاهی گوپتا، بنگال مرکز فعالیات ادبیات سانسکریت شد. [ ۶] لهجه های هندو آریایی میانه در هزاره یکم ( میلادی ) که بنگال جزئی از پادشاهی ماگدها بود، در منطقه تأثیرگذار بودند. این لهجه ها که پراکریت ماگدهی نام داشتند، در ایالت بیهار هند امروزی صحبت می شدند. [ ۷] [ ۸] این زبان ها تدریجاً موجب ایجاد زبان های اپبرمشه شدند که در اواخر قرن یکم پا گرفتند. در این زنجیره زبان بنگالی نیز کم کم جایگاهی برای خود یافت. [ ۹]
همانند دیگر زبان های هندو آریایی شرقی، بنگالی هم در حدود ۱۰۰۰–۱۲۰۰ از سانسکریت و ماگادهی پراکریت به وجود آمد. [ ۱۰] پروتو - بنگالی زبان حکومت پادشاهی پالا و دودمان سنا بود. [ ۱۱] [ ۱۲]
زبان بنگالی رفته رفته تغییراتی نمود و افعال عربی و فارسی تأثیراتی بر آن نهادند. بنگالی در این دوره زبان درباری سلطنت بنگال بود و مسلمانان نقش بزرگی در گسترش ادبیات آن داشتند. [ ۱۳] در زمان سلطنت بنگال این زبان برای اکثریت مردم منطقه زبان مادری بود. [ ۱۴] نفوذ کلمات و اصطلاحات فارسی و عربی در بنگالی در این دوره بسیار زیاد بود.
در قرون ۱۹ و ۲۰ ادبیات بنگالی بر اساس لهجه نادیا، لهجه ای در غرب میانه، گسترش یافت. این زبان با برخورداری از ادبیات خود متمایز از دیگر زبانهای منطقه شد. [ ۱۵]
در دورهٔ مدرن بنگالی را با دو خط بیشتر نوشتند:
• চলিতভাষা Chôlitôbhasha; که خطی ساده شده است و بیشتر کاربرد دارد.
• সাধুভাষা Sadhubhasha; که فرمی از سانسکریت برای بنگالی است. [ ۱۶]
پس از چندپارگی هند، بنگال ها در مملکت پاکستان برای به رسمیت شناخته شدن زبان خود جنبش زبان بنگالی را آغاز کردند که موجب استقلال بنگلادش شد. [ ۱۷] [ ۱۷]
دولت بنگلادش و بنگال غربی در هند زبان بنگالی را برای رسمی شدن در سازمان ملل پیشنهاد داده اند. [ ۱۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسانسکریت از زمان هزاره اول ( پیش از میلاد ) توسط مبلغان مذهبی هندو در بنگال ترویج می شد. لیکن افراد محلی به زبان های پراکریت سخن می گفتند. در دوران حکومت پادشاهی گوپتا، بنگال مرکز فعالیات ادبیات سانسکریت شد. [ ۶] لهجه های هندو آریایی میانه در هزاره یکم ( میلادی ) که بنگال جزئی از پادشاهی ماگدها بود، در منطقه تأثیرگذار بودند. این لهجه ها که پراکریت ماگدهی نام داشتند، در ایالت بیهار هند امروزی صحبت می شدند. [ ۷] [ ۸] این زبان ها تدریجاً موجب ایجاد زبان های اپبرمشه شدند که در اواخر قرن یکم پا گرفتند. در این زنجیره زبان بنگالی نیز کم کم جایگاهی برای خود یافت. [ ۹]
همانند دیگر زبان های هندو آریایی شرقی، بنگالی هم در حدود ۱۰۰۰–۱۲۰۰ از سانسکریت و ماگادهی پراکریت به وجود آمد. [ ۱۰] پروتو - بنگالی زبان حکومت پادشاهی پالا و دودمان سنا بود. [ ۱۱] [ ۱۲]
زبان بنگالی رفته رفته تغییراتی نمود و افعال عربی و فارسی تأثیراتی بر آن نهادند. بنگالی در این دوره زبان درباری سلطنت بنگال بود و مسلمانان نقش بزرگی در گسترش ادبیات آن داشتند. [ ۱۳] در زمان سلطنت بنگال این زبان برای اکثریت مردم منطقه زبان مادری بود. [ ۱۴] نفوذ کلمات و اصطلاحات فارسی و عربی در بنگالی در این دوره بسیار زیاد بود.
در قرون ۱۹ و ۲۰ ادبیات بنگالی بر اساس لهجه نادیا، لهجه ای در غرب میانه، گسترش یافت. این زبان با برخورداری از ادبیات خود متمایز از دیگر زبانهای منطقه شد. [ ۱۵]
در دورهٔ مدرن بنگالی را با دو خط بیشتر نوشتند:
• চলিতভাষা Chôlitôbhasha; که خطی ساده شده است و بیشتر کاربرد دارد.
• সাধুভাষা Sadhubhasha; که فرمی از سانسکریت برای بنگالی است. [ ۱۶]
پس از چندپارگی هند، بنگال ها در مملکت پاکستان برای به رسمیت شناخته شدن زبان خود جنبش زبان بنگالی را آغاز کردند که موجب استقلال بنگلادش شد. [ ۱۷] [ ۱۷]
دولت بنگلادش و بنگال غربی در هند زبان بنگالی را برای رسمی شدن در سازمان ملل پیشنهاد داده اند. [ ۱۸]
wiki: زبان بنگالی