[ویکی فقه] ترکان جوان، عنوانی که عموماً بر هر نهضت و جریان سیاسی ضداستبداد عثمانی در سدۀ ۱۳ق/ ۱۹م و به خصوص بر نهضت مخالفان سلطان عبدالحمید دوم در درون و برون قلمرو امپراتوری عثمانی اطلاق می شد. این جریان روشن فکرانه با شعار و هدف اصلاح ساختار اداری، دفاع از آزادی و برابری، و برچیده شدن استبداد، بیش از نیم قرن (۱۲۷۷-۱۳۳۷ق/۱۸۶۰-۱۹۱۹م) با فراز و فرودهایی حیات سیاسی ـ اجتماعی و فرهنگی دولت عثمانی را تحت تـأثیر قـرار داده، و در تحولات آن از مثبت و منفی نقش مهم داشته است. به طور کلی به سه دوره تقسیم می شود.
نام شناخت: عنوان و اصطلاح ترکان جوان ظاهراً به تقلید از عنوان برخی جمعیت های مخفی در اروپا مانند فرانسۀ جوان، ایتالیای جوان و جز آن برگزیده شد.
Bedevī Kuran, A, İnkılp tarihimiz ve jn trkler, Istanbul, ۱۹۴۵، ج۱، ص۱۲.
گسترش و رواج بسیاری از مفاهیم و دستاوردهای فرهنگ سیاسی اروپا از نیمۀاول سدۀ۱۲ق/ ۱۸م، به دنبال تحولات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی، خاصه دستاوردهای انقلاب کبیر فرانسه، جامعۀ عثمانی آن روزگار را نیز تحت تأثیر قرار داد و ایجاد اصلاحات در ساختار اداری، سیاسی و اجتماعی آن را ضروری ساخت.اقدامات اصلاح گرایانۀ سلیم سوم و محمود دوم با عنوان نظام جدید، صدور فرمان معروف به خط شریف گلخانه در ۱۲۵۵ق/ ۱۸۳۹م از سوی سلطان عبدالمجید و در پی آن آغاز دوره تنظیمات (ه م)، همچنین صدور فرمان اصلاحات در ۱۲۷۲ق/۱۸۵۶م از جمله مهم ترین نتایج و جلوه گاه های آن تأثیرات به شمار می روند. فضای باز حاصل از این اقدامات اصلاح گرایانه و نیز برخی دستاوردهای فرامین تنظیمات و اصلاحات، گسترش ارتباط با غرب، انتشار روزنامه، امکان فراگیری زبان های خارجی و در پی آن آشنایی با اندیشه های فیلسوفان اروپایی و ادبیات سیاسی آنجا، نسل جدیدی از روشن فکران را در جامعۀ عثمانی پدید آورد.
Karal, E Z, Osmanlı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳، ج۸، ص۳۰۰-۳۰۱.
(۱) رفیق، احمد، عبدالحمید ثانی و دور سلطنتی، استانبول، ۱۳۲۷ق.(۲) حسَّان علی حَلاّق، دور الیهود و القوی الدولیه فی خلع السلطان عبدالحمید الثانی عن العرش (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹)، بیروت: الدارالجامعیه، (بی تا).(۳) ارنست ادموندسن رامسائور، ترکان جوان: پیش درآمد انقلاب ۱۹۰۸، ترجمه رحیم رئیس نیا، در رحیم رئیس نیا، ایران و عثمانی در آستانه قرن بیستم، ج ۳، تبریز ۱۳۷۴ ش.(۴) رحیم رئیس نیا، ایران و عثمانی در آستانه قرن بیستم، تبریز ۱۳۷۴ ش.(۵) نظام شرابی، آمریکا و اعراب، ترجمه عباس عرب، تهران ۱۳۷۵ ش.(۶) Ahmad, F, The Young Turks, Oxford, ۱۹۶۹.(۷) Bayur, Y H, Trk inkılbı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳.(۸) Bedevī Kuran, A, İnkılp tarihimiz ve jn trkler, Istanbul, ۱۹۴۵.(۹) Dāniԫmend, İ H, İzahll osmanlı tarihi kronolojisi, Istanbul, ۱۹۵۵.(۱۰) Hanioğlu, M S, Bir siyasal rgt olarak osmanlı ittihad ve terakki cemiyeti ve jn trklk, Istanbul, ۱۹۸۵.(۱۱) Karal, E Z, Osmanlı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳.(۱۲) Lewis, B, The Emergence of Modern Turkey, London, ۱۹۶۸.(۱۳) Ramsaur, E E, Jn trkler ve ۱۹۰۸ ihtilli, tr N lken, Istanbul, ۱۹۷۲.(۱۴) Shaw, S J and E K Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Cambridge, ۱۹۷۷.(۱۵) Tunaya, T Z, Trkiyede siyasal partiler, Istanbul, ۱۹۸۴.(۱۶) Trkiye diyanet vakfı İslm ansiklopedisi, Istanbul, ۲۰۰۱.
نام شناخت: عنوان و اصطلاح ترکان جوان ظاهراً به تقلید از عنوان برخی جمعیت های مخفی در اروپا مانند فرانسۀ جوان، ایتالیای جوان و جز آن برگزیده شد.
Bedevī Kuran, A, İnkılp tarihimiz ve jn trkler, Istanbul, ۱۹۴۵، ج۱، ص۱۲.
گسترش و رواج بسیاری از مفاهیم و دستاوردهای فرهنگ سیاسی اروپا از نیمۀاول سدۀ۱۲ق/ ۱۸م، به دنبال تحولات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی، خاصه دستاوردهای انقلاب کبیر فرانسه، جامعۀ عثمانی آن روزگار را نیز تحت تأثیر قرار داد و ایجاد اصلاحات در ساختار اداری، سیاسی و اجتماعی آن را ضروری ساخت.اقدامات اصلاح گرایانۀ سلیم سوم و محمود دوم با عنوان نظام جدید، صدور فرمان معروف به خط شریف گلخانه در ۱۲۵۵ق/ ۱۸۳۹م از سوی سلطان عبدالمجید و در پی آن آغاز دوره تنظیمات (ه م)، همچنین صدور فرمان اصلاحات در ۱۲۷۲ق/۱۸۵۶م از جمله مهم ترین نتایج و جلوه گاه های آن تأثیرات به شمار می روند. فضای باز حاصل از این اقدامات اصلاح گرایانه و نیز برخی دستاوردهای فرامین تنظیمات و اصلاحات، گسترش ارتباط با غرب، انتشار روزنامه، امکان فراگیری زبان های خارجی و در پی آن آشنایی با اندیشه های فیلسوفان اروپایی و ادبیات سیاسی آنجا، نسل جدیدی از روشن فکران را در جامعۀ عثمانی پدید آورد.
Karal, E Z, Osmanlı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳، ج۸، ص۳۰۰-۳۰۱.
(۱) رفیق، احمد، عبدالحمید ثانی و دور سلطنتی، استانبول، ۱۳۲۷ق.(۲) حسَّان علی حَلاّق، دور الیهود و القوی الدولیه فی خلع السلطان عبدالحمید الثانی عن العرش (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹)، بیروت: الدارالجامعیه، (بی تا).(۳) ارنست ادموندسن رامسائور، ترکان جوان: پیش درآمد انقلاب ۱۹۰۸، ترجمه رحیم رئیس نیا، در رحیم رئیس نیا، ایران و عثمانی در آستانه قرن بیستم، ج ۳، تبریز ۱۳۷۴ ش.(۴) رحیم رئیس نیا، ایران و عثمانی در آستانه قرن بیستم، تبریز ۱۳۷۴ ش.(۵) نظام شرابی، آمریکا و اعراب، ترجمه عباس عرب، تهران ۱۳۷۵ ش.(۶) Ahmad, F, The Young Turks, Oxford, ۱۹۶۹.(۷) Bayur, Y H, Trk inkılbı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳.(۸) Bedevī Kuran, A, İnkılp tarihimiz ve jn trkler, Istanbul, ۱۹۴۵.(۹) Dāniԫmend, İ H, İzahll osmanlı tarihi kronolojisi, Istanbul, ۱۹۵۵.(۱۰) Hanioğlu, M S, Bir siyasal rgt olarak osmanlı ittihad ve terakki cemiyeti ve jn trklk, Istanbul, ۱۹۸۵.(۱۱) Karal, E Z, Osmanlı tarihi, Ankara, ۱۹۸۳.(۱۲) Lewis, B, The Emergence of Modern Turkey, London, ۱۹۶۸.(۱۳) Ramsaur, E E, Jn trkler ve ۱۹۰۸ ihtilli, tr N lken, Istanbul, ۱۹۷۲.(۱۴) Shaw, S J and E K Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Cambridge, ۱۹۷۷.(۱۵) Tunaya, T Z, Trkiyede siyasal partiler, Istanbul, ۱۹۸۴.(۱۶) Trkiye diyanet vakfı İslm ansiklopedisi, Istanbul, ۲۰۰۱.
wikifeqh: ترکان_جوان