جنب مدارگان

جنب مدارگان[ ۱] یا منطقه نیمه حاره[ ۲] دو منطقه جغرافیایی و پهنه اقلیمی در کره زمین هستند که در همسایگی شمال و در همسایگی جنوب مدارگان ( مناطق حاره ای ) قرار دارند. این پهنه از نظر جغرافیایی منطبق با عرض های میانی زمین است و محدوده آن در نیم کره شمالی بین مدار رأس السرطان تا مدار ۳۵ درجه عرض شمالی است. کمربند نیمه حاره ای در در نیم کره جنوبی نیز حد فاصل مدار رأس الجدی تا مدار ۳۵ درجه عرض جنوبی است. عرض های اسبی با محدوده کمربند نیمه حاره ای مطابقت دارد.
تمایز چهار فصل به ویژه تابستان و زمستان از ویژگی های این مناطق است و آب وهوای آن به آب وهوای مدیترانه ای و آب وهوای مرطوب تقسیم می شود.
اقلیم نیمه حاره ای اغلب با تابستان های گرم و زمستان های معتدل و یخبندان نادر مشخص می شود. بیشتر انواع آب و هوای نیمه حاره ای به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: اقلیم نیمه حاره ای مرطوب و اقلیم مدیترانه ای.
در اقلیم نیمه حاره ای مرطوب ( Cfa در سامانه کوپن ) ، بارندگی اغلب در گرم ترین ماه ها متمرکز است. برای نمونه جنوب شرقی چین و فلوریدا در جنوب شرقی ایالات متحده دارای این نوع آب و هوا هستند. در اقلیم مدیترانه ای ( Csa/Csb در سامانه کوپن ) ، بارندگی فصلی در ماه های سردتر متمرکز است، مانند حوضه مدیترانه یا جنوب کالیفرنیا.
اقلیم نیمه حاره ای ممکن است در مناطق حاره ای مرتفع نیز تشکیل شود، مانند انتهای جنوبی فلات مکزیک و ارتفاعات ویتنام.
بخش بزرگی از بیابان های جهان در مناطق نیمه حاره ای قرار دارند، زیرا واچرخندهای نیمه حاره ای به صورت نیمه دائمی در این مناطق و معمولاً در داخل خشکی و در قسمت های جنوب غربی قاره ها قرار دارند. مناطق هم مرز با اقیانوس های گرم ( معمولاً در سمت جنوب شرقی قاره ها ) تابستان های گرم و مرطوب با باران های همرفتی مکرر ( اما کوتاه ) دارند. همچنین در این مناطق، چرخندهای حاره ای نیز می تواند به بارندگی سالانه کمک کند. نواحی هم مرز با اقیانوس های سرد ( معمولا در سمت جنوب غربی قاره ها ) ، مستعد مه، خشکی و تابستان های خشک هستند.