.
جمعیت ستاره ای ( انگلیسی: Stellar population ) اشاره به نوعی از دسته بندی گروه هایی از ستارگان کهکشان راه شیری است. جزئیات این دسته بندی در طول سال ۱۹۴۴ توسط اخترشناس آلمانی - آمریکایی والتر باده منتشر شده است. در مقدمهٔ مقالهٔ خود در این باره، او دانشمند دیگر آلمانی یان اورت را به عنوان آغازگر اصلی این طبقه بندی در سال ۱۹۲۶ می داند:[ ۱]
اورت در اوایل سال ۱۹۲۶ دو نوع جمعیت ستارگان را در میان ستارگان کهکشان ما شناسایی کرده بود.
والتر باده پی برد که ستاره های آبی تر با بازوهای مارپیچی ارتباط تنگاتنگی دارند، همچنین ستاره های زرد در نزدیکی برآمدگی مرکزی کهکشانی و درون خوشه های ستاره ای کروی حضوری بیشتر و غالب دارند. [ ۲] دو بخش اصلی برای این دسته بندی تعریف شد:
جمعیت I و جمعیت II، و یک بخش جدیدتر دیگر هم به نام
جمعیت III در سال ۱۹۷۸ افزوده شد، آنها اغلب به سادگی به عنوان پاپ ( برگرفته از واژهٔ population ) مخفف می شوند: پاپ I، پاپ II، و پاپ. III. یا همان ( جمعیت I، جمعیت II، و جمعیت III ) .
در میان انواع جمعیت، تفاوت های قابل توجهی با طیف های ستاره ای مشاهده شدهٔ فردی آنها پیدا شد. بعدها نشان داده شد که این تفاوت ها بسیار مهم هستند و احتمالاً مربوط به روند تشکیل ستاره، سینماتیک مشاهده شده، [ ۳] سن ستاره، و حتی تکامل کهکشان در هر دو کهکشان مارپیچی یا بیضوی هستند. این سه طبقهٔ جمعیتی ساده به طور مفیدی ستارگان را بر اساس ترکیب شیمیایی یا فلزینگی شان تقسیم می کند. [ ۴] [ ۳]
برابر تعریف، هر گروه جمعیتی روندی را نشان می دهد که در آن کاهش محتوای فلز در آنها نشان دهندهٔ افزایش سن ستاره ها است. از این رو، نخستین ستارگان جهان ( با محتوای فلزینگی بسیار کم ) جمعیت III، ستارگان قدیمی ( فلزینگی کم ) به عنوان جمعیت II و ستارگان متاخر ( فلزینگی زیاد ) به عنوان جمعیت I در نظر گرفته شدند. [ ۵] خورشید به عنوان ستاره ای از جمعیت I در نظر گرفته می شود؛ ستاره ای متاخر با فلزینگی نسبتاً بالا حدود ۱٫۴٪. لازم است توجه شود که «سیستم نامگذاری اخترفیزیک» هر عنصر سنگین تر از هلیوم را «فلز» می داند، از جمله فلزات غیرفلزی شیمیایی مانند اکسیژن. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجمعیت ستاره ای ( انگلیسی: Stellar population ) اشاره به نوعی از دسته بندی گروه هایی از ستارگان کهکشان راه شیری است. جزئیات این دسته بندی در طول سال ۱۹۴۴ توسط اخترشناس آلمانی - آمریکایی والتر باده منتشر شده است. در مقدمهٔ مقالهٔ خود در این باره، او دانشمند دیگر آلمانی یان اورت را به عنوان آغازگر اصلی این طبقه بندی در سال ۱۹۲۶ می داند:[ ۱]
اورت در اوایل سال ۱۹۲۶ دو نوع جمعیت ستارگان را در میان ستارگان کهکشان ما شناسایی کرده بود.
والتر باده پی برد که ستاره های آبی تر با بازوهای مارپیچی ارتباط تنگاتنگی دارند، همچنین ستاره های زرد در نزدیکی برآمدگی مرکزی کهکشانی و درون خوشه های ستاره ای کروی حضوری بیشتر و غالب دارند. [ ۲] دو بخش اصلی برای این دسته بندی تعریف شد:
جمعیت I و جمعیت II، و یک بخش جدیدتر دیگر هم به نام
جمعیت III در سال ۱۹۷۸ افزوده شد، آنها اغلب به سادگی به عنوان پاپ ( برگرفته از واژهٔ population ) مخفف می شوند: پاپ I، پاپ II، و پاپ. III. یا همان ( جمعیت I، جمعیت II، و جمعیت III ) .
در میان انواع جمعیت، تفاوت های قابل توجهی با طیف های ستاره ای مشاهده شدهٔ فردی آنها پیدا شد. بعدها نشان داده شد که این تفاوت ها بسیار مهم هستند و احتمالاً مربوط به روند تشکیل ستاره، سینماتیک مشاهده شده، [ ۳] سن ستاره، و حتی تکامل کهکشان در هر دو کهکشان مارپیچی یا بیضوی هستند. این سه طبقهٔ جمعیتی ساده به طور مفیدی ستارگان را بر اساس ترکیب شیمیایی یا فلزینگی شان تقسیم می کند. [ ۴] [ ۳]
برابر تعریف، هر گروه جمعیتی روندی را نشان می دهد که در آن کاهش محتوای فلز در آنها نشان دهندهٔ افزایش سن ستاره ها است. از این رو، نخستین ستارگان جهان ( با محتوای فلزینگی بسیار کم ) جمعیت III، ستارگان قدیمی ( فلزینگی کم ) به عنوان جمعیت II و ستارگان متاخر ( فلزینگی زیاد ) به عنوان جمعیت I در نظر گرفته شدند. [ ۵] خورشید به عنوان ستاره ای از جمعیت I در نظر گرفته می شود؛ ستاره ای متاخر با فلزینگی نسبتاً بالا حدود ۱٫۴٪. لازم است توجه شود که «سیستم نامگذاری اخترفیزیک» هر عنصر سنگین تر از هلیوم را «فلز» می داند، از جمله فلزات غیرفلزی شیمیایی مانند اکسیژن. [ ۶]
wiki: جمعیت ستاره ای