جمع منطق (کتاب). جمع منطق ( به انگلیسی: Sum of Logic ) یک کتاب درسی در مورد منطق است توسط ویلیام اوکام نوشته شده است. این کتاب در حدود سال ۱۳۲۳ نوشته شده است، و شبیه سایر آثار منطق قرون وسطی است که تحت عنوان های اصلی مقدمات ارسطویی، مقولات، اصطلاحات، گزاره ها و قیاس ها سازماندهی شده اند. این عناوین، اگرچه به ترتیب متفاوتی ارائه می شوند، اما ترتیب اولیه آثار مکتبی در مورد منطق را نشان می دهند.
این اثر از این جهت حائز اهمیت است که حاوی روایت اصلی نام گرایی اوکام است، موضعی که به مسئله کلیات مربوط می شود.
فصل های ۱–۱۷ به اصطلاحات می پردازد: چیستی آن ها و نحوه تقسیم آن ها به مقوله ای، انتزاعی و عینی، مطلق و معنایی، «نیت اول» و «نیت دوم». اوکام در این جا موضوع کلیات را نیز مطرح می کند. فصل های ۱۸ تا ۲۵ به پنج مورد از پورفیری می پردازد. فصل ۲۶–۶۲ به مقولات ارسطو می پردازد، که فیلسوفان قرون وسطی در ترجمه لاتین بوئتیوس به «مشکلات» می شناسند. فصول اول این بخش به تعریف و توصیف، مفاهیم موضوع و محمول، معنای عباراتی مانند «کل»، «هستی» و غیره می پردازد. فصول بعدی خود به ده مقوله می پردازد، به شرح زیر: ماده ( ۴۲–۴۳ ) ، کمیت ( ۴۴–۴۹ ) ، رابطه ( ۵۰–۵۴ ) ، کیفیت ( ۵۵–۵۶ ) ، کنش ( ۵۷ ) ، اشتیاق ( ۵۸ ) ، زمان ( ۵۹ ) ، مکان ( ۶۰ ) ، موقعیت ( ۶۱ ) ، عادت ( ۶۲ ) . فصل ۶۳–۷۷ به بعد به نظریه فرض می پردازد.
در مورد گزاره های طبقه بندی شده ( ۱–۲۰ ) در مورد تبدیل قضایا ( ۲۱–۹ ) دربارهٔ گزاره های فرضی ( 30–7 )
در مورد قیاس های طبقه بندی شده ( ۱–۱۹ ) در مورد قیاس های معین ( ۲۰–۳۰ ) در مورد قیاس های مختلط ( ۳۱–۶۴ ) در قیاس های حاوی گزاره های قابل اثبات
این ۴۱ فصل شرحی از تجزیه و تحلیل پسین ارسطو است.
• ۳۷ فصل اول قسمت دوم، شرحی منظم از طوبیقای ارسطو است. در بخش سوم، اوکام به تعریف و تقسیم پیامدها می پردازد و روشی از قواعد موضوعی ارسطو ارائه می دهد. [ ۱] به عقیده اوکام، یک نتیجه یک گزاره شرطی است که از دو گزاره مقوله ای با اصطلاحات «اگر» و «آن گاه» تشکیل شده است. برای مثال، «اگر مردی بدود، پس خدا وجود دارد». [ ۲] یک نتیجه زمانی «درست» است که مقدم بر نتیجه دلالت دارد. اوکام بین پیامدهای «مادی» و «رسمی» تمایز قائل می شود که به ترتیب تقریباً معادل دلالت مادی مدرن و دلالت منطقی هستند. گزارش های مشابهی توسط ژان بوریدان و آلبرت ساکسونی ارائه شده است.
• فصل ۳۸ تا ۴۵ به نظریه تعهدات می پردازد.
• فصل ۴۶ به پارادوکس دروغگو می پردازد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اثر از این جهت حائز اهمیت است که حاوی روایت اصلی نام گرایی اوکام است، موضعی که به مسئله کلیات مربوط می شود.
فصل های ۱–۱۷ به اصطلاحات می پردازد: چیستی آن ها و نحوه تقسیم آن ها به مقوله ای، انتزاعی و عینی، مطلق و معنایی، «نیت اول» و «نیت دوم». اوکام در این جا موضوع کلیات را نیز مطرح می کند. فصل های ۱۸ تا ۲۵ به پنج مورد از پورفیری می پردازد. فصل ۲۶–۶۲ به مقولات ارسطو می پردازد، که فیلسوفان قرون وسطی در ترجمه لاتین بوئتیوس به «مشکلات» می شناسند. فصول اول این بخش به تعریف و توصیف، مفاهیم موضوع و محمول، معنای عباراتی مانند «کل»، «هستی» و غیره می پردازد. فصول بعدی خود به ده مقوله می پردازد، به شرح زیر: ماده ( ۴۲–۴۳ ) ، کمیت ( ۴۴–۴۹ ) ، رابطه ( ۵۰–۵۴ ) ، کیفیت ( ۵۵–۵۶ ) ، کنش ( ۵۷ ) ، اشتیاق ( ۵۸ ) ، زمان ( ۵۹ ) ، مکان ( ۶۰ ) ، موقعیت ( ۶۱ ) ، عادت ( ۶۲ ) . فصل ۶۳–۷۷ به بعد به نظریه فرض می پردازد.
در مورد گزاره های طبقه بندی شده ( ۱–۲۰ ) در مورد تبدیل قضایا ( ۲۱–۹ ) دربارهٔ گزاره های فرضی ( 30–7 )
در مورد قیاس های طبقه بندی شده ( ۱–۱۹ ) در مورد قیاس های معین ( ۲۰–۳۰ ) در مورد قیاس های مختلط ( ۳۱–۶۴ ) در قیاس های حاوی گزاره های قابل اثبات
این ۴۱ فصل شرحی از تجزیه و تحلیل پسین ارسطو است.
• ۳۷ فصل اول قسمت دوم، شرحی منظم از طوبیقای ارسطو است. در بخش سوم، اوکام به تعریف و تقسیم پیامدها می پردازد و روشی از قواعد موضوعی ارسطو ارائه می دهد. [ ۱] به عقیده اوکام، یک نتیجه یک گزاره شرطی است که از دو گزاره مقوله ای با اصطلاحات «اگر» و «آن گاه» تشکیل شده است. برای مثال، «اگر مردی بدود، پس خدا وجود دارد». [ ۲] یک نتیجه زمانی «درست» است که مقدم بر نتیجه دلالت دارد. اوکام بین پیامدهای «مادی» و «رسمی» تمایز قائل می شود که به ترتیب تقریباً معادل دلالت مادی مدرن و دلالت منطقی هستند. گزارش های مشابهی توسط ژان بوریدان و آلبرت ساکسونی ارائه شده است.
• فصل ۳۸ تا ۴۵ به نظریه تعهدات می پردازد.
• فصل ۴۶ به پارادوکس دروغگو می پردازد
wiki: جمع منطق (کتاب)