جلبک های دریایی خوراکی یا سبزیجات دریایی، جلبک های دریایی هستند که می توان آن ها را خورد و در آشپزی استفاده کرد. این جلبک ها معمولاً حاوی مقادیر زیادی فیبر خوراکی هستند و[ ۱] [ ۲] به یکی از گروه های جلبک های چندسلولی تعلق دارند: جلبک های قرمز، جلبک های سبز و جلبک های قهوه ای. [ ۱]
جلبک دریایی همچنین برای استخراج پلی ساکاریدها[ ۳] مانند آلژینات، آگار و کاراگینان، مواد ژلاتینی که در مجموع، با عنوان هیدروکلوئیدها یا فیکوکلوئیدها برداشت یا کشت می شوند، هیدروکلوئیدها به ویژه در تولید مواد غذایی به عنوان افزودنی های غذایی اهمیت تجاری پیدا کرده اند. [ ۴] در صنایع غذایی از ویژگی هایی چون ژل شدن، حفظ آب، امولسیون کنندگی و سایر ویژگی های فیزیکی این هیدروکلوئیدها استفاده می کنند. [ ۵]
بیشتر جلبک های خوراکی، جلبک های دریا و آب شور هستند. این موضوع در حالی است که بیشتر جلبک های آب شیرین، سمی هستند. برخی از جلبک های دریایی حاوی اسیدهایی هستند که دستگاه گوارش انسان را تحریک و فعال می کنند و برخی دیگر، می توانند اثر ملین و متعادل کنندهٔ الکترولیت ها در بدن انسان داشته باشند. [ ۶] بیشتر جلبک های بزرگ دریایی در مقادیر معمول غیر سمی هستند، اما اعضای سردهٔ لینگ بیا ( Lyngbya ) به طور بالقوه کُشنده هستند. معمولاً مسمومیت ناشی از خوردن ماهی های دریایی، به علت تغذیه و مصرف جلبک های سمی توسط ماهی است. به این مسمومیت، سیگواترا می گویند. استفاده از جلبک Lyngbya majuscula همچنین می تواند باعث درماتیت جلبک دریایی شود. برخی از گونه های Desmarestia بسیار اسیدی هستند و دارای واکوئل های اسید سولفوریک هستند که می تواند باعث مشکلات شدید گوارشی شود. [ ۷]
غذایی که اغلب در رستوران های چینی در جهان غرب، به عنوان جلبک دریایی ترد سرو می شود، جلبک دریایی نیست، بلکه کلم است که خشک شده و سپس، سرخ شده است. [ ۸]
جلبک دریایی به طور گسترده به عنوان غذا در غذاهای دریایی و ساحلی، در سراسر جهان استفاده می شود. جلبک دریایی از دوران پیشاتاریخ، بخشی از رژیم غذایی در چین، ژاپن و کره بوده است. [ ۹] جلبک های دریایی همچنین از گذشته در بسیاری از جوامع سنتی اروپایی، در ایسلند و نروژ غربی، سواحل اقیانوس اطلس، فرانسه، شمال و غرب ایرلند، ولز و برخی از مناطق ساحلی جنوب غربی انگلستان، [ ۱۰] نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا، نیوفاندلند و لابرادور مورد استفاده بوده اند و مردم مائوری نیوزیلند به طور سنتی از چند گونه جلبک دریایی قرمز و سبز استفاده می کرده اند. [ ۱۱] بومیان استرالیا نیز از گونه های مختلفی از جلبک های دریایی، تغذیه می کرده اند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجلبک دریایی همچنین برای استخراج پلی ساکاریدها[ ۳] مانند آلژینات، آگار و کاراگینان، مواد ژلاتینی که در مجموع، با عنوان هیدروکلوئیدها یا فیکوکلوئیدها برداشت یا کشت می شوند، هیدروکلوئیدها به ویژه در تولید مواد غذایی به عنوان افزودنی های غذایی اهمیت تجاری پیدا کرده اند. [ ۴] در صنایع غذایی از ویژگی هایی چون ژل شدن، حفظ آب، امولسیون کنندگی و سایر ویژگی های فیزیکی این هیدروکلوئیدها استفاده می کنند. [ ۵]
بیشتر جلبک های خوراکی، جلبک های دریا و آب شور هستند. این موضوع در حالی است که بیشتر جلبک های آب شیرین، سمی هستند. برخی از جلبک های دریایی حاوی اسیدهایی هستند که دستگاه گوارش انسان را تحریک و فعال می کنند و برخی دیگر، می توانند اثر ملین و متعادل کنندهٔ الکترولیت ها در بدن انسان داشته باشند. [ ۶] بیشتر جلبک های بزرگ دریایی در مقادیر معمول غیر سمی هستند، اما اعضای سردهٔ لینگ بیا ( Lyngbya ) به طور بالقوه کُشنده هستند. معمولاً مسمومیت ناشی از خوردن ماهی های دریایی، به علت تغذیه و مصرف جلبک های سمی توسط ماهی است. به این مسمومیت، سیگواترا می گویند. استفاده از جلبک Lyngbya majuscula همچنین می تواند باعث درماتیت جلبک دریایی شود. برخی از گونه های Desmarestia بسیار اسیدی هستند و دارای واکوئل های اسید سولفوریک هستند که می تواند باعث مشکلات شدید گوارشی شود. [ ۷]
غذایی که اغلب در رستوران های چینی در جهان غرب، به عنوان جلبک دریایی ترد سرو می شود، جلبک دریایی نیست، بلکه کلم است که خشک شده و سپس، سرخ شده است. [ ۸]
جلبک دریایی به طور گسترده به عنوان غذا در غذاهای دریایی و ساحلی، در سراسر جهان استفاده می شود. جلبک دریایی از دوران پیشاتاریخ، بخشی از رژیم غذایی در چین، ژاپن و کره بوده است. [ ۹] جلبک های دریایی همچنین از گذشته در بسیاری از جوامع سنتی اروپایی، در ایسلند و نروژ غربی، سواحل اقیانوس اطلس، فرانسه، شمال و غرب ایرلند، ولز و برخی از مناطق ساحلی جنوب غربی انگلستان، [ ۱۰] نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا، نیوفاندلند و لابرادور مورد استفاده بوده اند و مردم مائوری نیوزیلند به طور سنتی از چند گونه جلبک دریایی قرمز و سبز استفاده می کرده اند. [ ۱۱] بومیان استرالیا نیز از گونه های مختلفی از جلبک های دریایی، تغذیه می کرده اند. [ ۱۲]
wiki: جلبک دریایی خوراکی