جف وال

دانشنامه عمومی

جف وال ( انگلیسی: Jeff Wall؛ زادهٔ ۲۹ سپتامبر ۱۹۴۶ ) عکاس، و نقاش اهل کانادا است.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه هاسلبلاد شده است.
جف وال در سال ۱۹۴۶ در شهر ونکوور در جنوب غربی کانادا به دنیا آمد. پدر پزشک بود و مادرش خانه دار. از بچگی با دنبال کردن اخبار و وقایع در مجلات هنری، علاقه اش به نقاشی را نشان می داد و تحت حمایت والدینش استودیویی در کنار باغچهٔ خانه برای خودش راه انداخت. در شانزده سالگی تجربه دیدن نمایشگاه بزرگی از آثار هنرمندان اکسپرسیونیست انتزاعی در آمریکا تأثیر عمیقی بر وی گذاشت. در هجده سالگی به دانشگاه «بریتیش کلمبیا» رفت و در «رشته هنرهای زیبا» مشغول به تحصیل شد. سپس در سال ۱۹۷۰ مدرک فوق لیسانس «تاریخ هنر» را نیز از همان دانشگاه دریافت کرد. او که در ایام تحصیل خود به شدت علاقه مند به نو گرایی های هنرمندان مفهومی آن سال ها شده بود، به تدریج راه خود را از نقاشی به سمت آثار «متن محور» و سپس «عکاسی» تغییر داد.
وال همان سال ونکوور را به همراه خانواده اش ترک کرد تا در «مؤسسهٔ هنری کورتولد» دکترای «تاریخ هنرش» را ( با تمرکز بر پروژه ای تحقیقاتی در مورد دادائیسم ) دنبال کند. در آنجا بود که عشقی عمیق به نقاشان کلاسیک قرن نوزده ( مانه، ژریکو، دگا و … ) آرام آرام در وجودش رشد کرد. او پس از بازگشت به کانادا ضمن تدریس، تجربه های شخصی و هنری خود را با تمرکز و جدیت بیشتری دوباره آغاز نمود و تحت تأثیر جلوه های فریبندهٔ تابلوهای تبلیغاتی نورانی در ایستگاه های اتوبوس، تصمیم گرفت تا عکس هایش را روی ورقه های نیمه شفاف «سیبا کروم» چاپ کند و آن ها را روی «جعبه های نوری» نمایش دهد.
«اتاق منهدم شده» نخستین اثر قابل تأمل اوست که سال ۱۹۷۸ در اولین نمایشگاه انفرادی وی به نمایش درآمد و موجب شهرتش شد. این عکس نیز همچون دیگر آثار وال ( بعد از آن تا به امروز ) ، صحنه پردازی شده است و ارجاعات آشکار و پنهانی به تاریخ هنر و تاملات فلسفی، پیرامون مسئله «بازنمایی» دارد. در این تصویر، ما روایت معاصری از تجربه آشوب و آشفتگی در تابلوی «مرگ ساردانا پالوس» ( ۱۸۲۷ ) اثر «اوژن دلاکروئا» را می بینم.
جف وال چه در زندگی هنرمندانه اش و چه به عنوان یک تئوریسین، نسبت های عمیقی با فلسفه دارد و از میان فیلسوفان، بیشترین تأثیرات را از فیلسوف آلمانی - یهودی والتر بنیامین ( ۱۹۴۰–۱۸۹۲ ) بیشترین تأثیر را پذیرفته است. والتر بنیامین میان تجربه بی واسطه روزمره ( Erlebuis ) و تجربه اصیل یا فلسفی ( Erfahrung ) تفاوت قائل است. هدف حقیقی آثار بنیامین بدل کردن تجربه روزمره به تجربه حقیقی است. یافتن وجهه ای خاص در بطن روزمرگی ها. یافتن «تاریخ» در بطن امور صرفاً تاریخی، به منظور بازیافت نیروهای سرکوب شده گذشته برای بنا کردن آینده ای بهتر.
عکس جف وال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس