جغرافیای گواتمالا

کشور گواتمالا در شمالی ترین بخش آمریکای مرکزی و در همسایگی مکزیک در شمال و غرب، بلیز در شمال شرق، هندوراس در مشرق و السالوادور در جنوب شرق قرار دارد.
در سمت جنوب غرب، گواتمالا بین مرزهایش با هندوراس و بلیز، کرانه هایی در کنار دریای کارائیب دارد. در سمت شمال شرق نیز گواتمالا، بین السالوادور و مکزیک هم مرز با اقیانوس آرام شمالی است.
مساحت کشور گواتمالا ۱۰۸٬۸۸۹ کیلومتر مربع است و مساحتی تقریباً کمی بیش از استان اصفهان ( ۱۰۴۶۵۰ کم ) دارد. جمعیت این کشور در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱۸٬۳۵۸٬۴۳۰ برآورد شد. [ ۱]
گواتمالا دارای آب و هوای گرمسیری است اما ارتفاعات آن نسبت به نواحی ساحلی و مناطق پست خنک تر است. میزان بارندگی تا حد زیادی به میزان فاصله از ساحل و این که در کدام سمت رشته کوه های اصلی قرار دارید، بستگی دارد. [ ۲]
یک سوم شمالی گواتمالا را دشت مسطح سنگ آهکی پوشانده که پتن نامیده می شود. پتن زمانی به طور کامل با جنگل های استوایی پوشیده شده بود اما در بخش های جنوبی آن جنگل زدایی ادامه دارد. امروزه تنها در یک سوم شمالی پتن جنگل اصلی حفظ شده است. [ ۳]
زمین های پست سواحل اقیانوس آرام و اطلس در گواتمالا با وجود رشته کوهی از هم جداست. این کشور پنجاه مایل خط ساحلی در دریای کارائیب و دویست مایل خط ساحلی بر کرانه اقیانوس آرام و ۳۰ کوه آتشفشانی دارد که هشت کوه آن آتشفشان فعال است. [ ۴]
در سال ۱۹۷۶ زمین لرزه پایتخت و دیگر شهرها و روستاها را ویران کرد و ۲۳۰۰۰ نفر کشته شدند. رودهای مهم این کشور اوسوماسینتا، موتاگوا و بلندترین نقطه آن تافومولکو با ۴۲۲۰ متر ارتفاع است. آب و هوای گواتمالا جلگه ای ساحلی و استوایی است ولی در مناطق کوهستانی معتدل تر است.
کاخ ملی در گواتمالاسیتی، ویرانه های مایاها در تایکال یوآکساکتوم پیدراس، نگراس، زاکیولئو، و ویرانه های اسپانیایی ها در آنتی گوا از دیدنی های این کشور است.
زمین های گواتمالا با چهار ویژگی توپوگرافی عمده مشخص می شود. گواتمالای جنوبی تحت سلطه رشته ای از ۲۷ آتشفشان است که حدود ۳۰۰ کیلومتر بین مکزیک و السالوادور امتداد دارند. بین آتشفشان ها و اقیانوس آرام یک دشت حاصلخیز با پهنای ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر قرار دارد. منطقه پتن، منطقه ای بزرگ، کم ارتفاع و مستطیل شکل، به سمت شمال پیش می آید تا بخشی از شبه جزیره یوکاتان را اشغال کند. یوکاتان یک سکوی آهکی بزرگ است که بین گواتمالا، مکزیک و بلیز مشترک می باشد. رشته کوه ها و دره های مرتفعی بین چشم انداز آتشفشانی و پتن قرار گرفته اند. این قوس ها به آرامی از مکزیک به سمت شرق برای مسافتی ۳۴۰ کیلومتری، تا شمال هندوراس امتداد می یابند. [ ۵]