جغرافیای گامبیا

گامبیا یک کشور آفریقایی بسیار کوچک و باریک است که مرزهای آن در امتداد رود گامبیا شکل گرفته است. جمهوری گامبیا که در سواحل غربی آفریقا بین خط استوا و رأس السرطان قرار دارد، نوار باریکی از زمین را در دو طرف رودخانه گامبیا تشکیل می دهد. پهنای این کشور در بیشترین مقدار آن کمتر از ۴۸ کیلومتر است. گامبیا تقریباً در محاصره کامل سرزمینی سنگال قرار دارد و کوچکترین کشور غیرجزیره ای آفریقا است.
گامبیا ۳۲۰ کیلومتر از دریا به سمت داخله آفریقا امتداد دارد. این کشور ۴۸ کیلومتر خط ساحلی دارد و مرز شرقی خاک آن ۲۴ کیلومتر بیشتر نیست. ویژگی غالب این کشور، یعنی رودخانه گامبیا، از ارتفاعات فوتا جالون در گینه آغاز می شود و به اقیانوس اطلس می ریزد. پایتخت کشور، بانجول ( که تا سال ۱۹۷۳ باثورست نامیده می شد ) ، جایی است که رودخانه گامبیا به اقیانوس اطلس می ریزد.
این کشور همچنین یکی از پرجمعیت ترین کشورهای آفریقا است. چند شهر موجود در این کشور در بالای رودخانه قرار دارند، اما بیشتر گامبیایی ها در روستاها زندگی می کنند. گروه های قومی اصلی شبیه به گروه های قومی در سنگال هستند و از اکثریت مالینکه تشکیل می شوند و همچنین شامل ولوف، فولانی، جولا، و سونینکه می شوند. اقتصاد گامبیا به شدت به تولید و صادرات بادام زمینی وابسته است.
گامبیا به خاطر سواحل توریستی خود در کنار اقیانوس اطلس و به دلیل جوفوره، روستای اجدادی مشهور کونتا کینته، شخصیت اصلی رمان معروف ریشه ها، نوشته آلکس هیلی، شناخته شده است.
منابع طبیعی این کشور، ماهی، تیتانیوم ( روتیل و ایلمنیت ) ، قلع، زیرکونیوم ، ماسه سیلیس، خاک رس و نفت است.
شکل و اندازه نامتعارف این کشور نتیجه سازش های ارضی در قرن نوزدهم توسط بریتانیای کبیر، که کنترل رود گامبیا را در دست داشت، و فرانسه، که مستعمره مجاور، یعنی سنگال را اداره می کرد، است.
مرزهای کنونی این کشور در سال ۱۸۸۹ پس از توافق بین بریتانیا و فرانسه مشخص شد. اغلب توسط گامبیایی ها ادعا می شود که فاصله مرزهای این کشور از رودخانه گامبیا با محدوده ای مطابقت دارد که توپ های توپخانهٔ نیروی دریایی بریتانیا در آن زمان می توانست از پایگاه های کنار رودخانه به آن برسد. با این حال، هیچ مدرک تاریخی برای تأیید این گفته وجود ندارد. مرزهای گامبیا در واقع با استفاده از روش های بررسی دقیق توسط کمیسیون مرزی فرانسه و بریتانیا مشخص شد.