جغرافیای کنیا

کنیا یکی از کشورها است که در شرق آفریقا واقع شده است. مساحت کنیا ۵۸۲٬۶۴۶ کیلومتر مربع است ( تقریباً به اندازه فرانسه یا تگزاس ) و از نظر مساحت ۴۶مین کشور بزرگ جهان. کنیا دارای خط ساحلی در اقیانوس هند است که شامل باتلاق های چنگل حرای شرقی آفریقا است. در داخل کشور دشت های وسیع و تپه های متعدد وجود دارد. کنیا از شمال غرب با سودان جنوبی، از غرب با اوگاندا، از شرق با استان جوبالند سومالی، از جنوب با تانزانیا و از شمال با اتیوپی هم مرز است. کنیا ۵۳۶ کیلومتر خط ساحلی و با کشورهای دیگر ۳٬۴۴۶ کیلومتر مرز دارد. خط استوا از میانه های این کشور می گذرد.
سرزمین کنیا از یک دشت ساحلی پست در کرانه اقیانوس هند به کوه ها و فلات هایی در مرکز کشور می رسد. اکثر کنیایی ها در ارتفاعات زندگی می کنند و نایروبی، پایتخت کشور، نیز در ارتفاع ۱۷۰۰ متری قرار دارد. در غرب نایروبی، زمین به سمت دره کافتی بزرگ آفریقا پایین می آید. این دره یک شکاف ژرف ۶۴۰۰ کیلومتری در پوسته زمین است. درون این دره در بیابان های شمال کنیا، آب های سبز یشمی دریاچه معروف تورکانا قرار دارد.
استان مرکزی کنیا محل بلندترین کوه های آن، یعنی کوه کنیا و کوه الگان در مرز بین کنیا و اوگاندا است. کوه کنیا بلندترین کوه در کنیا و دومین کوه بلند در آفریقا است. این کوه با ارتفاع ۵۱۹۹ متر، در تمام طول سال قله ای پربرف دارد.
جنگل کاکامگا در غرب کنیا یادگاری از جنگل بارانی شرق آفریقا است. جنگل مائو، بزرگترین مجموعه جنگلی در شرق آفریقا، از کاکامگا بسیار بزرگتر است. طولانی ترین رودخانه کشور رود تانا است با ۸۰۰ کیلومتر درازا. این رود از دامنه کوه کنیا شروع می شود و به سمت اقیانوس هند حرکت می کند.
سالانه میلیون ها نفر برای بازدید از گرم دشت های پهناور و جاندارانی که در آن زندگی می کنند از کنیا دیدن می کنند؛ جاندارانی چون: فیل، شیر، یوزپلنگ، زرافه، گورخر، اسب آبی، کرگدن و غیره. دولت کنیا بیش از ۵۰ ذخیره گاه و پارک برای حفاظت از این حیوانات ایجاد کرده است. افرادی که به دنبال حیات وحش آفریقا هستند معمولاً بر گرم دشت های جلگه ای کنیا تمرکز می کنند. اما زیست بوم های کنیا شامل بیابان، مرداب، کوه و جنگل نیز می شود. هر منطقه ترکیبی از گیاهان و جانوران خاص خود را دارد که مناسب شرایط خاص منطقه است. جنگل های مرتفع کنیا محل زندگی بسیاری از حیوانات است که در هیچ کجای جهان یافت نمی شوند.