صربستان ( به صربی: Србија ) ، با نام رسمی جمهوری صربستان، یک کشور محاط در خشکی در مرکز جنوب خاوری اروپا است که بخش جنوبی جلگهٔ پانونی و جنوب شبه جزیره بالکان را دربرگرفته است. این کشور با مجارستان در شمال، رومانی و بلغارستان در شرق، جمهوری مقدونیه و مونته نگرو در جنوب، کرواسی و بوسنی و هرزگوین در غرب هم مرز است. بلگراد پایتخت این کشور است. صربستان در اروپا، در شبه جزیره بالکان و در جلگه پانونین قرار دارد. جایی که پیوندگر میان مرکز، جنوب و خاور اروپاست. رودخانه دانوب ( ۲۸۵۰ کیلومتر ) در یک سوم شمال کشور جاری است. طول ۵۸۸ کیلومتری این رودخانه در کشور، مرز با کرواسی و بخشی از مرز با رومانی را تشکیل داده است. از دیگر رودخانه های صربستان می توان «ساوا»، «تیمیش»، «درینا» و «بگج» را نام برد. بیش ار یک چهارم سرزمین صربستان بیست و هفت درصد پوشیده از جنگل است.
شرایط طبیعی و به ویژه ناهمواری ها و شرایط توپوگرافیک صربستان به گونه ای است که برخلاف دیگر جمهوری های پیشین یوگسلاوی که غلبهٔ مناطق کوهستانی در آن ها چشمگیر است، بهره مند از دشت های واسطه ای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتاً مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریباً کافی به بزرگترین مرکز تولیدات فراورده های کشاورزی یوگسلاوی تبدیل شده بود. عبور رودخانه دانوب و شاخه های آن نیاز آب کشاورزی نود و چهار درصد از زمین های زیر کشت صربستان و وویوودینا را بر طرف می کند. [ ۱]
صربستان به ۲۹ ناحیه علاوه بر شهر بلگراد بخش شده است. ناحیه ها و شهر بلگراد نیز به چندین شهر تقسیم شده اند. صربستان دو استان خودمختار دارد: کوزوو و متوهیا در جنوب ( ۵ ناحیه و ۳۰ شهر ) ، و وُیوودینا در شمال ( ۷ ناحیه و ۴۶ شهر ) . کوزوو اعلان استقلال کرده است، اما کماکان زیر نظر نمایندگان موقت سازمان ملل اداره می شود. کوزوو در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ با وجود مخالفت بلگراد اعلان استقلال کرد. آن بخش از صربستان که نه در کوزوو قرار دارد و نه در وویوودینا، صربستان مرکزی نام دارد. صربستان مرکزی بر خلاف دو استان خودمختار، بعنوان یک تقسیم کشوری به شمار نمی آید و حکومت محلی جداگانه ای ندارد. آنچنان که می توان صربستان مرکزی را یک «صربستان سره و کامل» دانست.
جمعیت شهرهای بزرگ ( بیشتر از ۵۰٬۰۰۰ نفر ) بر اساس سرشماری ۲۰۰۲[ ۲]
• بلگراد: ۱٬۱۲۰٬۰۹۲
• نووی ساد: ۱۹۱٬۴۰۵
• نیش: ۱۷۳٬۷۲۴
• کراگویواتس: ۱۴۶٬۳۷۳
• سوبوتیتسا: ۹۹٬۹۸۱
• زرنیانین: ۷۹٬۷۷۳
• لسکوواتس: ۶۳٬۱۸۵
• اسمدِرِوو: ۶۲٬۸۰۵
• پانچِوو: ۷۷٬۰۸۷
• کروشواتس: ۵۷٬۳۴۷
• چاچاک: ۷۳٬۲۱۷
• اوژیک: ۵۴٬۷۱۷
• والیوو: ۶۱٬۰۳۵
• کرالیوو: ۵۷٬۴۱۱
• شاباتس: ۵۵٬۱۶۳
• ورانیه: ۵۵٬۰۵۲
• نووی پازار: ۵۴٬۶۰۴
• سومبور: ۵۱٬۴۷۱
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشرایط طبیعی و به ویژه ناهمواری ها و شرایط توپوگرافیک صربستان به گونه ای است که برخلاف دیگر جمهوری های پیشین یوگسلاوی که غلبهٔ مناطق کوهستانی در آن ها چشمگیر است، بهره مند از دشت های واسطه ای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتاً مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریباً کافی به بزرگترین مرکز تولیدات فراورده های کشاورزی یوگسلاوی تبدیل شده بود. عبور رودخانه دانوب و شاخه های آن نیاز آب کشاورزی نود و چهار درصد از زمین های زیر کشت صربستان و وویوودینا را بر طرف می کند. [ ۱]
صربستان به ۲۹ ناحیه علاوه بر شهر بلگراد بخش شده است. ناحیه ها و شهر بلگراد نیز به چندین شهر تقسیم شده اند. صربستان دو استان خودمختار دارد: کوزوو و متوهیا در جنوب ( ۵ ناحیه و ۳۰ شهر ) ، و وُیوودینا در شمال ( ۷ ناحیه و ۴۶ شهر ) . کوزوو اعلان استقلال کرده است، اما کماکان زیر نظر نمایندگان موقت سازمان ملل اداره می شود. کوزوو در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ با وجود مخالفت بلگراد اعلان استقلال کرد. آن بخش از صربستان که نه در کوزوو قرار دارد و نه در وویوودینا، صربستان مرکزی نام دارد. صربستان مرکزی بر خلاف دو استان خودمختار، بعنوان یک تقسیم کشوری به شمار نمی آید و حکومت محلی جداگانه ای ندارد. آنچنان که می توان صربستان مرکزی را یک «صربستان سره و کامل» دانست.
جمعیت شهرهای بزرگ ( بیشتر از ۵۰٬۰۰۰ نفر ) بر اساس سرشماری ۲۰۰۲[ ۲]
• بلگراد: ۱٬۱۲۰٬۰۹۲
• نووی ساد: ۱۹۱٬۴۰۵
• نیش: ۱۷۳٬۷۲۴
• کراگویواتس: ۱۴۶٬۳۷۳
• سوبوتیتسا: ۹۹٬۹۸۱
• زرنیانین: ۷۹٬۷۷۳
• لسکوواتس: ۶۳٬۱۸۵
• اسمدِرِوو: ۶۲٬۸۰۵
• پانچِوو: ۷۷٬۰۸۷
• کروشواتس: ۵۷٬۳۴۷
• چاچاک: ۷۳٬۲۱۷
• اوژیک: ۵۴٬۷۱۷
• والیوو: ۶۱٬۰۳۵
• کرالیوو: ۵۷٬۴۱۱
• شاباتس: ۵۵٬۱۶۳
• ورانیه: ۵۵٬۰۵۲
• نووی پازار: ۵۴٬۶۰۴
• سومبور: ۵۱٬۴۷۱
wiki: جغرافیای صربستان