جغرافیای سری لانکا

سری لانکا ۶۵٬۶۱۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و جمعیت آن ۱۹٬۶۶۸٬۰۰۰ نفر است. پایتخت این کشور شهر کلمبو با ۶۴۲ هزار نفر جمعیت می باشد. از شهرهای مهم سری لانکا می توان به: دهیوالا - ماونت لاوینیا ۲۱۰ هزار نفر، موراتوا ۱۷۷ هزار نفر، نگومبو ۱۲۱ هزار نفر و سری جایوردنه پورا کوته ۱۱۵ هزار نفر اشاره کرد.
سری لانکا از نظر زمین شناختی بر روی صفحه تکتونیک هند واقع شده است. محل سری لانکا در اقیانوس هند در جنوب غرب بین خلیج بنگال است. سری لانکا به وسیله خلیج منار و تنگه پالک از شبه جزیره هند جدا شده است. در اسطوره های هندی گفته می شود که یک پل سرزمینی که امروزه به آن پل آدم گفته می شود بین هند و سری لانکا وجود داشته است. امروزه زنجیره ای از صخره های آهکی زیر یا روی سطح آب در مسیری بین دو کشور دیده می شود که گفته می شود تا ۱۴۸۰ امکان عبور به صورت پیاده از آن وجود داشت تا این که در آن سال توفان های سنگین دریایی عمق آن مسیر را بیشتر کرد. [ ۱] [ ۲]
جزیره سری لانکا بیشتر از دشت های تپه ماهوری ساحلی تشکیل شده و کوهستان های آن تنها در مناطق مرکز و جنوب قرار دارند. بلندترین نقطه سری لانکا کوه پیدوروتالاگالا است که ۲۵۲۴ متر ارتفاع دارد. آب وهوای سری لانکا گرم و مرطوب است که این امر نتیجه بادهایی است که از اقیانوس به سمتش می وزد.
سری لانکا ۱۰۳ رودخانه دارد که طولانی ترین آن ها رود مَهاولی نام دارد. طول این رودخانه ۳۳۵ کیلومتر است. در مسیر رودخانه های سری لانکا ۵۱ آبشار طبیعی با ارتفاع ۱۰ متر یا بیشتر دیده می شود. بلندترین آن ها آبشار بامباراکاندا به ارتفاع ۲۶۳ متر است. سری لانکا دارای ۱۵۸۵ کیلومتر خط ساحلی است. این کشور دارای ۴۰ تالاب است و در سواحل خود ۴۵ خور ( خلیج کوچک ) دارد. جنگل های حرا در سری لانکا که بیش از هفت هزار هکتار را می پوشاند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب شدیدتر امواج سونامی سال ۲۰۰۴ به این کشور را داشت. [ ۳]
در جزیره سری لانکا مواد طبیعی ایلمنیت، فلدسپات، گرافیت، سیلیکا، کائولین، میکا و توریم به وفور وجود دارد. وجود نفت و گاز هم در خلیج منار تأیید شده و برنامه هایی برای استخراج آن وجود دارد. [ ۴]
آب وهوای سری لانکا را می توان گرمسیری و بسیار گرم توصیف کرد. موقعیت آن بین ۵ تا ۱۰ درجه عرض شمالی به این کشور آب وهوایی گرم در سراسر سال بخشیده است که وزش بادهای اقیانوس و رطوبت زیاد محیط، آن را تعدیل می کند.