جغرافیای دانمارک

دانمارک کشوری است در شمال اروپا. پایتخت آن کپنهاگ است.
دانمارک بخشی از اسکاندیناوی است. دانمارک، ۴۳٬۰۶۹ کیلومتر مربع ( یک دوم جمهوری آذربایجان ) مساحت دارد و از خاور به دریای بالتیک، از باختر به دریای شمال، از جنوب به کشور آلمان و از شمال به تنگه اسکاژراک محدود می شود. به دلیل شمار زیاد جزایر، دانمارک دارای خط طولانی ساحلی به درازای ۷٫۴۱۳ کیلومتر است. بیشتر نقاط دانمارک در نزدیکی ساحل دریا قرار دارند و بخش اعظم خاک کشور دانمارک را زمین های کشاورزی تشکیل می دهند. خاک اصلی دانمارک سرزمینی فاقد کوهستان است و بلندترین نقطه طبیعی آن موله هوی ( Møllehøj ) نام دارد که ارتفاع آن از سطح دریا ۱۷۰٫۸۶ متر[ ۱] [ ۲] است. [ ۳]
دانمارک سرزمینی کم ارتفاع بوده و بر روی هم از جلگه ای سرسبز و بسیار حاصلخیز، و مراتع فراوان تشکیل یافته است. رودهای آن کوتاه ولی پرآب است، از جمله استورو، اسکیرن، وارده و گودنا. بلندترین نقطه کشور ۱۷۳ متر ارتفاع دارد. آب و هوای آن معتدل و مرطوب و پرباران است.
مهم ترین شهرهای دانمارک عبارت اند از کپنهاگ ( پایتخت ) در جزیره شیلند، آرهوس، آلبورگ و اسبرگ در شبه جزیره یولند و اودنسه در جزیره فیون.
خاک اصلی دانمارک از یک شبه جزیره به نام شبه جزیره یولند ( به دانمارکی: یولند jylland ) و ۴۴۳ جزیره شکل گرفته است. تنها ۷۶ جزیره مسکونی هستند و بسیاری از جزیره ها کوچک هستند و افراد کمی در آنها سکونت دارند. مهم ترین این جزیره شیلند ( به دانمارکی: Sjælland ) ، جزیره فیون ( به دانمارکی: Fyn ) و برنهلم ( bornholm ) ( شرقی ترین مکان دانمارک ) هستند. [ ۳]
جزایر فارو و گرینلند بخشی از اتحاد مشترک پادشاهی دانمارک* بوده، ولی خودمختار می باشند. یعنی مردم آنها شهروند دانمارک محسوب شده و نمایندگان خود را برای «پارلمان دانمارک» انتخاب می کنند و علاوه بر آن مجامع دموکراتیک خود را دارند.
در تقسیمات کشوری جدید دانمارک که در سال ۲۰۰۷ انجام شد، خاک اصلی کشور دانمارک به پنج استان ( که در دانمارکی Region نامیده می شود ) تقسیم گردید. خاک اصلی دانمارک به پنج استان و ۹۸ شهرستان تقسیم شده است. استان های دانمارک عبارتند از هوودستادن، نوردیولند، میدیولند، شیلند، و سیددانمارک. گرینلند و جزایر فارو نیز دو قلمرو برون مرزی و خودگردان دانمارک به شمار می آیند.