[ویکی شیعه] نجم الدین جعفر بن محمد بن جعفر بن هبه الله بن نما حلی(وفات ۶۸۰ق) از علمای شیعه قرن هفتم قمری واز علمای خاندان ابن نما واز استادان علامه حلی است. مهم ترین اثر جعفر بن محمد مُثیرُ الاَحزان و مُنیرُ سُبُلِ الاَشجان از مقتل های معروف واقعه عاشورا است.
جعفر بن محمد بن جعفر بن محمد (هِبَةُاللـه) ابن نما، ملقب به نجم الدین از علما و محدثین قرن هفتم قمری است. وی شعر نیز می سرود و اشعارش درباره پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) در برخی منابع، از جمله تألیفات خود او نقل شده است.
پدر او، نجیب الدین محمد بن جعفر بن هبة الله (۵۶۷-۶۳۶) از فقهای بزرگ امامیه و از اساتید محقق حلی است. اگر در متون فقهی، ابن نما به صورت مطلق بیاید، منظور پدرش محمد بن جعفر ابن نما است که اندیشه هایش در میان فقها معروف است.
جعفر بن محمد بن جعفر بن محمد (هِبَةُاللـه) ابن نما، ملقب به نجم الدین از علما و محدثین قرن هفتم قمری است. وی شعر نیز می سرود و اشعارش درباره پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) در برخی منابع، از جمله تألیفات خود او نقل شده است.
پدر او، نجیب الدین محمد بن جعفر بن هبة الله (۵۶۷-۶۳۶) از فقهای بزرگ امامیه و از اساتید محقق حلی است. اگر در متون فقهی، ابن نما به صورت مطلق بیاید، منظور پدرش محمد بن جعفر ابن نما است که اندیشه هایش در میان فقها معروف است.
wikishia: جعفر_بن_محمد_بن_نما_حلی