جعفر بن محمد المستغفری

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] ابوالعباس، جعفر بن محمد بن معتز بن محمد بن مستغفر بن فتح بن ادریس مستغفری نسفی سمرقندی نخشبی حنفی، در سال 350 هجری در شهر نسف در نزدیکی سمرقند و در خانواده ای اهل علم به دنیا آمد.
پدر و پدربزرگ او از علمای آن سامان به شمار می آمدند و در تربیت او نقش مهمی را عهده دار شدند.
جعفر بن محمد مستغفری از خاندانی اهل علم بود. پدرش ابوعلی، محمد نسفی معروف به «شیخ» از علمای منطقه خود بود. (318-372 هجری) او از محضر درس ابا حفص احمد بن محمد عجلی استفاده کرد. پدربزرگش ابوبکر معتز بن محمد بن مستغفر هم از مشایخ روایی است.
فرزندش ابوذر بن جعفر بن محمد مستغفری خطیب شهر نسف بود و بعد از پدر جانشین وی گشت. او از محضر درس پدر و ابوالفضل، یعقوب بن اسحاق سلامی و ابومحمد، عبدالملک ابن مروان میدانی و ابوعلی حاجبی بهره برده بود.
جعفر بن محمد مستغفری از همان دوران کودکی در زادگاه خود شهر نسف نزد پدر و پدربزرگ خود به فراگیری علم و دانش مشغول گشت. سپس در مجلس درس ابومحمد عبدالله بن محمد زر رازی حاضر شد.
بعد از آن به سرخس رفت و در مجلس درس ابن ابی علی، زاهر بن احمد سرخسی شرکت کرد. سپس به بخارا رفت و در مجلس درس محمد بن احمد غنجار حافظ شرکت نمود. بعد از آن به مرو رفت و از محضر ابوالهیثم محمد بن مکی استفاده برد.
جعفر بن محمد مستغفری از علمای بزرگ دوران خود در منطقه ماوراءالنهر و شمال استان خراسان به شمار می آمد. او پیرو مذهب «حنفی» و در اصول عقاید پیرو مسلک «اشعری» بود.
برخی او را پیرو مذهب شافعی دانسته اند و برخی دیگر احتمال داده اند که او شیعه باشد. کتاب او «طب النبی صلی الله علیه و آله» در میان علمای شیعه مشهور است و بسیار سفارش به مطالعه آن شده و خواجه نصیرالدین طوسی از وی تعبیر به «شیخ» و «امام» می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس