[ویکی شیعه] ابوعبدالله جعفر بن عَفّان (عثمان) طائی (درگذشت حدود ۱۵۰ق) از شاعران شیعه و مرثیه سرایان عاشورا در قرن دوم هجری قمری بود. وی اشعاری در مدح و مرثیه اهل بیت و در دفاع از مسئله امامت سروده است. او به درخواست امام صادق(ع) برای امام حسین(ع) مرثیه سرایی کرد و امام او را به بهشت بشارت داد.
ابوعبدالله جعفر بن عفان طایی از شاعران شیعی است که در برخی منابع پدر وی عثمان معرفی شده است. البته گفته شده است که درست آن همان عفّان است. مرزبانی او را در شمار شعرای شیعه کوفی ذکر کرده است. وی با امام صادق(ع) و با سید حمیری هم عصر بوده است و با حمیری محاوراتی داشته است. او حدود سال ۱۵۰ق درگذشته است.
جعفر بن عفان در مرثیه امام حسین(ع) نیز شعر می سروده است. وی به درخواست امام صادق(ع) برای امام حسین(ع) مرثیه سرایی کرد و اشعاری خواند که به انبوه ضربات بر پیکر امام حسین(ع) اشاره داشت. امام صادق(ع) و دیگر حاضرین به گریه افتادند سپس امام صادق(ع) فرمود: ای جعفر، اینک خدا بهشت را بر تو واجب ساخت. شعری که وی در حضور امام (ع) خواند چنین است:
ابوعبدالله جعفر بن عفان طایی از شاعران شیعی است که در برخی منابع پدر وی عثمان معرفی شده است. البته گفته شده است که درست آن همان عفّان است. مرزبانی او را در شمار شعرای شیعه کوفی ذکر کرده است. وی با امام صادق(ع) و با سید حمیری هم عصر بوده است و با حمیری محاوراتی داشته است. او حدود سال ۱۵۰ق درگذشته است.
جعفر بن عفان در مرثیه امام حسین(ع) نیز شعر می سروده است. وی به درخواست امام صادق(ع) برای امام حسین(ع) مرثیه سرایی کرد و اشعاری خواند که به انبوه ضربات بر پیکر امام حسین(ع) اشاره داشت. امام صادق(ع) و دیگر حاضرین به گریه افتادند سپس امام صادق(ع) فرمود: ای جعفر، اینک خدا بهشت را بر تو واجب ساخت. شعری که وی در حضور امام (ع) خواند چنین است:
wikishia: جعفر_بن_عفان_طائی