جعبهٔ سیاه، پروازنگار[ ۱] یا ضبط کننده اطلاعات پرواز در هواپیما ( و همچنین در کشتی، بالگرد و فضاپیما های سرنشین دار ) ابزاری است که در طول پرواز جهت ذخیره پارامترهای خاصی به کار می رود.
با بروز هر سانحه ای برای یک هواپیما سوالات زیادی در مورد علت سقوط هواپیما مطرح می شود. پاسخ به این سوالات به کمک دستگاه ثبت اطلاعات فنی پرواز ( FDR ) خلاصه ( Flight Data Recorder ) و دستگاه ثبت صداهای کابین و هواپیما ( CVR ) خلاصه ( Cockpit voice recorder ) که در مجموع جعبه سیاه نامیده می شود، انجام می گیرد. این سیستم ها که هر یک قیمتی حدوداً بین ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار دارند، جزئیات پرواز را در طول مسیر ضبط می کنند. سیستم جعبه سیاه علی رغم آنچه از نامش پیداست، دارای رنگ نارنجی آتشین است. داشتن چنین رنگ شاخصی به همراه نوار انعکاس دهنده متصل شده به بخش خارجی ضبط کننده بعد از وقوع سانحه در پیدا کردن جعبه سیاه به خصوص در هنگام سقوط هواپیما در آب، بسیار مؤثر است. [ ۲]
برادران رایت اولین کسانی بودند که از این سیستم ها استفاده کردند. آن ها از وسیله ای برای ضبط چگونگی چرخش پره های ملخ استفاده می کردند. اما استفاده گسترده از این گونه سیستم ها تا پیش از جنگ جهانی دوم آغاز نشد. این سیستم در واقع بیشتر اطلاعات مربوط به نحوه عملکرد هواپیما را ضبط می نمود. با این وجود استفاده از جعبه سیاه بعد حملات یازده سپتامبر بسیار جدی تر دنبال شد.
جعبه سیاه پارامترهای پروازی را ضبط می کند. حساسه های زیادی از قسمت های مختلف هواپیما از طریق سیم کشی به سیستم FDR مرتبط شده اند. زمانی که کلیدی روشن یا خاموش می شود، عملیات آن توسط سیستم FDR به ثبت می رسد. کمیت و بازه اطلاعات ضبط شده توسط این سیستم به میزان زیادی متفاوت بوده و به عمر و اندازه هواپیما وابسته است. طبق استانداردهای هوایی حداقل اطلاعاتی که باید توسط این سیستم ضبط شود شامل موارد زیر است:
• زمان
• شتاب عمودی هواپیما
• موقعیت دستهٔ کنترل پرواز
• موقعیت پدال کنترل رادار
• موقعیت فرامین هواپیما
• تثبیت کننده وضعیت افقی هواپیما
• جریان سوخت
• سرعت
• ارتفاع فشاری
• جهت مغناطیسی هواپیما
• شتاب طبیعی هواپیما
• روشن و خاموش شدن میکروفون، زمان ارتباطهای رادیویی برقرار شده توسط خدمه را ضبط می کند و برای تطبیق اطلاعات ضبط شده توسط دستگاه ثبت اطلاعات فنی پرواز ( FDR ) و دستگاه ثبت صداهای کابین و هواپیما ( CVR ) بکار می رود. سیستم های کنونی به منظور بررسی تمامی جهات عملکردی هواپیما تا صدها پارامتر را ضبط می کنند.
با بروز هر سانحه ای برای یک هواپیما سوالات زیادی در مورد علت سقوط هواپیما مطرح می شود. پاسخ به این سوالات به کمک دستگاه ثبت اطلاعات فنی پرواز ( FDR ) خلاصه ( Flight Data Recorder ) و دستگاه ثبت صداهای کابین و هواپیما ( CVR ) خلاصه ( Cockpit voice recorder ) که در مجموع جعبه سیاه نامیده می شود، انجام می گیرد. این سیستم ها که هر یک قیمتی حدوداً بین ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار دارند، جزئیات پرواز را در طول مسیر ضبط می کنند. سیستم جعبه سیاه علی رغم آنچه از نامش پیداست، دارای رنگ نارنجی آتشین است. داشتن چنین رنگ شاخصی به همراه نوار انعکاس دهنده متصل شده به بخش خارجی ضبط کننده بعد از وقوع سانحه در پیدا کردن جعبه سیاه به خصوص در هنگام سقوط هواپیما در آب، بسیار مؤثر است. [ ۲]
برادران رایت اولین کسانی بودند که از این سیستم ها استفاده کردند. آن ها از وسیله ای برای ضبط چگونگی چرخش پره های ملخ استفاده می کردند. اما استفاده گسترده از این گونه سیستم ها تا پیش از جنگ جهانی دوم آغاز نشد. این سیستم در واقع بیشتر اطلاعات مربوط به نحوه عملکرد هواپیما را ضبط می نمود. با این وجود استفاده از جعبه سیاه بعد حملات یازده سپتامبر بسیار جدی تر دنبال شد.
جعبه سیاه پارامترهای پروازی را ضبط می کند. حساسه های زیادی از قسمت های مختلف هواپیما از طریق سیم کشی به سیستم FDR مرتبط شده اند. زمانی که کلیدی روشن یا خاموش می شود، عملیات آن توسط سیستم FDR به ثبت می رسد. کمیت و بازه اطلاعات ضبط شده توسط این سیستم به میزان زیادی متفاوت بوده و به عمر و اندازه هواپیما وابسته است. طبق استانداردهای هوایی حداقل اطلاعاتی که باید توسط این سیستم ضبط شود شامل موارد زیر است:
• زمان
• شتاب عمودی هواپیما
• موقعیت دستهٔ کنترل پرواز
• موقعیت پدال کنترل رادار
• موقعیت فرامین هواپیما
• تثبیت کننده وضعیت افقی هواپیما
• جریان سوخت
• سرعت
• ارتفاع فشاری
• جهت مغناطیسی هواپیما
• شتاب طبیعی هواپیما
• روشن و خاموش شدن میکروفون، زمان ارتباطهای رادیویی برقرار شده توسط خدمه را ضبط می کند و برای تطبیق اطلاعات ضبط شده توسط دستگاه ثبت اطلاعات فنی پرواز ( FDR ) و دستگاه ثبت صداهای کابین و هواپیما ( CVR ) بکار می رود. سیستم های کنونی به منظور بررسی تمامی جهات عملکردی هواپیما تا صدها پارامتر را ضبط می کنند.
wiki: جعبه سیاه
جعبه سیاه (سامانه). این مقاله در مورد مفهوم انتزاعی سیستم های جعبه سیاه است. ( و نه جعبه ی سیاه هواپیما )
جعبه سیاه یا جعبه غیرشفاف ( به انگلیسی Black Box ) به ابزار، سامانه یا جسمی گفته می شود که فقط به صورت تابع تبدیل و ورودی و خروجی هایش قابل مشاهده است و هیچ گونه اطلاعی از عملکرد و درون آن در اختیار کاربر نیست و عملکرد آن غیرشفاف است. این واژه در علم مهندسی و علوم دیگر ممکن است به هرچیزی نسبت داده شود مثلاً :ترانزیستور، الگوریتم ، ذهن انسان، یک موسسه یا دولت.
برای تجزیه و تحلیل چیزی که به عنوان یک سیستم باز ( open system ) مدل سازی شده است ، با "رویکرد جعبه سیاه" معمولی ، فقط رفتار محرک / پاسخ برای استنباط کادر ( ناشناخته ) حساب خواهد شد. نمایش معمول این سیستم جعبه سیاه یک نمودار جریان داده است که در مرکز این جعبه قرار دارد.
نقطه مقابل آن جعبه سفید یا جعبه شیشه ای یا جعبه روشن است که عملکرد درونی آن برای کاربر قابل پیگیری و مشخص می باشد.
به نظر می رسد معنای مدرن اصطلاح "جعبه سیاه" در حدود سال 1945 وارد زبان انگلیسی شده است. در تئوری مدار الکترونیکی فرآیند سنتز شبکه از توابع انتقال ، که منجر به آن شد که مدارهای الکترونیکی به عنوان "جعبه های سیاه" در نظر گرفته شوند که با پاسخ آنها به سیگنال های اعمال شده بر روی پورت های آنها شناخته می شود ، می توان ویلهلم کاوئر که ایده های خود را در سال 1941 در تکامل یافته ترین نسخه ی آن منتشر کرد ، دنبال کرد. اگرچه کوئر خود این اصطلاح را به کار نبرد ، افراد دیگری که از او پیروی می کردند این روش را حت عنوان "آنالیز جعبه سیاه" بیان کردند.
ویتولد بلویچ مفهوم جعبه های سیاه را حتی به سال های زودتر نسبت می دهد ، استفاده صریح از شبکه های دو پورت ( two - port ) را به عنوان جعبه های سیاه به Franz Breisig در سال 1921 نسبت می دهد و اظهار می دارد که اجزای 2 - terminal قبل از آن به طور ضمنی به عنوان جعبه های سیاه رفتار می کردند و استفاده می شدند.
در cybernetics، یک توصیف کامل رفتاری توسط راس اشبی در سال 1956 انجام شد. جعبه سیاه در سال 1961 توسط نوربرت وینر به عنوان یک سیستم ناشناخته توصیف شد که با استفاده از تکنیک های شناسایی سیستم مشخص می شد. او اولین قدم در خود سازماندهی این بود که قادر به کپی کردن رفتار خروجی یک جعبه سیاه است. بسیاری دیگر از مهندسین ، دانشمندان و معرفت شناسان ، مانند ماریو بانگ در دهه 1960 از تئوری جعبه سیاه استفاده کرده و آن را کامل کردند.
جعبه سیاه یا جعبه غیرشفاف ( به انگلیسی Black Box ) به ابزار، سامانه یا جسمی گفته می شود که فقط به صورت تابع تبدیل و ورودی و خروجی هایش قابل مشاهده است و هیچ گونه اطلاعی از عملکرد و درون آن در اختیار کاربر نیست و عملکرد آن غیرشفاف است. این واژه در علم مهندسی و علوم دیگر ممکن است به هرچیزی نسبت داده شود مثلاً :ترانزیستور، الگوریتم ، ذهن انسان، یک موسسه یا دولت.
برای تجزیه و تحلیل چیزی که به عنوان یک سیستم باز ( open system ) مدل سازی شده است ، با "رویکرد جعبه سیاه" معمولی ، فقط رفتار محرک / پاسخ برای استنباط کادر ( ناشناخته ) حساب خواهد شد. نمایش معمول این سیستم جعبه سیاه یک نمودار جریان داده است که در مرکز این جعبه قرار دارد.
نقطه مقابل آن جعبه سفید یا جعبه شیشه ای یا جعبه روشن است که عملکرد درونی آن برای کاربر قابل پیگیری و مشخص می باشد.
به نظر می رسد معنای مدرن اصطلاح "جعبه سیاه" در حدود سال 1945 وارد زبان انگلیسی شده است. در تئوری مدار الکترونیکی فرآیند سنتز شبکه از توابع انتقال ، که منجر به آن شد که مدارهای الکترونیکی به عنوان "جعبه های سیاه" در نظر گرفته شوند که با پاسخ آنها به سیگنال های اعمال شده بر روی پورت های آنها شناخته می شود ، می توان ویلهلم کاوئر که ایده های خود را در سال 1941 در تکامل یافته ترین نسخه ی آن منتشر کرد ، دنبال کرد. اگرچه کوئر خود این اصطلاح را به کار نبرد ، افراد دیگری که از او پیروی می کردند این روش را حت عنوان "آنالیز جعبه سیاه" بیان کردند.
ویتولد بلویچ مفهوم جعبه های سیاه را حتی به سال های زودتر نسبت می دهد ، استفاده صریح از شبکه های دو پورت ( two - port ) را به عنوان جعبه های سیاه به Franz Breisig در سال 1921 نسبت می دهد و اظهار می دارد که اجزای 2 - terminal قبل از آن به طور ضمنی به عنوان جعبه های سیاه رفتار می کردند و استفاده می شدند.
در cybernetics، یک توصیف کامل رفتاری توسط راس اشبی در سال 1956 انجام شد. جعبه سیاه در سال 1961 توسط نوربرت وینر به عنوان یک سیستم ناشناخته توصیف شد که با استفاده از تکنیک های شناسایی سیستم مشخص می شد. او اولین قدم در خود سازماندهی این بود که قادر به کپی کردن رفتار خروجی یک جعبه سیاه است. بسیاری دیگر از مهندسین ، دانشمندان و معرفت شناسان ، مانند ماریو بانگ در دهه 1960 از تئوری جعبه سیاه استفاده کرده و آن را کامل کردند.
wiki: جعبه سیاه (سامانه)
جعبه سیاه (فیلم ۲۰۲۰). جعبه سیاه ( به انگلیسی: Black Box ) یک فیلم آمریکایی به ژانر ترسناک به کارگردانی امانوئل اوسی، کافور جونیور و نویسندگی امانوئل اوسی، کافور جونیور و استفان هرمان محصول ۲۰۲۰ است.
بازیگران این فیلم مامودو اتی، فیلیسیا رشاد، آماندا کریستین، توسین موروهونفولا و تروی جیمز هستند. جیسون بلام به عنوان تهیه کننده اجرایی تحت پرچم بلوم هاوس پروداکشنز خود فعالیت می کند. فیلم جعبه سیاه در ۶ اکتبر سال ۲۰۲۰ از آمازون استودیوز در پلتفرم OTT پرایم ویدئو به عنوان دومین قسمت از مجموعه های گلچین منتشر شد.
داستان فیلم شخصی است پس از تصادف رانندگی همسرش حافظه اش را از دست می دهد. …
• مامودو آتیه در نقش نولان رایت
• فیلیشیا رشاد در نقش دکتر لیلیان بروکس
• آماندا کریستین در نقش آوا رایت
• توسین موروهونفولا در نقش دکتر گری یبوه
• تروی جیمز به عنوان مرد عقب مانده
• شارمین بینگوا در نقش میراندا بروکس
• دونالد واتکینز در نقش توماس بروکس
• جعبه سیاه در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها ( IMDb )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبازیگران این فیلم مامودو اتی، فیلیسیا رشاد، آماندا کریستین، توسین موروهونفولا و تروی جیمز هستند. جیسون بلام به عنوان تهیه کننده اجرایی تحت پرچم بلوم هاوس پروداکشنز خود فعالیت می کند. فیلم جعبه سیاه در ۶ اکتبر سال ۲۰۲۰ از آمازون استودیوز در پلتفرم OTT پرایم ویدئو به عنوان دومین قسمت از مجموعه های گلچین منتشر شد.
داستان فیلم شخصی است پس از تصادف رانندگی همسرش حافظه اش را از دست می دهد. …
• مامودو آتیه در نقش نولان رایت
• فیلیشیا رشاد در نقش دکتر لیلیان بروکس
• آماندا کریستین در نقش آوا رایت
• توسین موروهونفولا در نقش دکتر گری یبوه
• تروی جیمز به عنوان مرد عقب مانده
• شارمین بینگوا در نقش میراندا بروکس
• دونالد واتکینز در نقش توماس بروکس
• جعبه سیاه در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها ( IMDb )
wiki: جعبه سیاه (فیلم ۲۰۲۰)