جسم لویی

اجسام لویی یا اجسام لِوی ( به انگلیسی: Lewy bodies ) توده هایی هستند که از تجمع غیرطبیعی پروتئین در داخل سلول های عصبی تحت تأثیر بیماری پارکینسون ( PD ) ، دمانس های اجسام لویی ( دمانس بیماری پارکینسون و زوال عقل با اجسام لویی ) و برخی دیگر از اختلالات، رشد می کنند. آنها همچنین در موارد متعدد آتروفی سیستم چندگانه[ الف] ، به ویژه نوع پارکینسونی ( MSA - P ) دیده می شوند. [ ۱] اجسام لویی به عنوان توده های کروی در سیتوپلاسم ظاهر می شوند که سایر اجزای سلولی را جایگزین می کنند. اجسام لویی ممکن است در میان مغز ( در داخل توده سیاه ) یا درون قشر مغز یافت شود. [ ۲] از لحاظ ریخت شناسی دو نوع کلاسیک ( ساقه مغز ) و کورتیکال جسم بادی وجود دارد. جسم لویی کلاسیک به طور معمول ماده ای سیتوپلاسمی و ائوزینی بوده و از یک هسته متراکم و فیبریل های[ ب] تابشی ۱۰ نانومتری که هسته را احاطه کردند ( جزءِ ساختار اولیه آلفا سینوکلئین[ پ] ) تشکیل شده است. [ ۳] اجسام لویی کورتیکال نیز از فیبریل های آلفا سینوکلئین تشکیل شده اند، اما کمتر شایع و شناخته شده هستند. [ ۴]
در هیستوپاتولوژی، اجسام لویی کورتیکال یک ویژگی متمایز کننده برای زوال عقل با اجسام لویی به حساب می آیند. [ ۵]
نوریت لویی به نوریت های غیرطبیعی در نورون های بیمار گفته می شود که همانند محتویات موجود در اجسام لویی، حاوی مواد دانه ای و رشته های غیرطبیعی آلفا سینکلئین هستند. [ ۶] نوریت های لویی یکی از دلایل سینوکلئینوپاتی هایی مانند زوال عقل با اجسام لویی، بیماری پارکینسون و آنتروفی سیستم چندگانه هستند. [ ۷] نوریت ها همچنین در ناحیه CA2 - 3 هیپوکامپ در بیماری آلزایمر نیز یافت می شوند. [ ۶]