جسد نفیس ( برگرفته از اصطلاح فرانسوی cadavre exquis ، معادل تحت اللفظی: جسد نفیس ) ، روشی است که به وسیله آن مجموعه ای از کلمات یا تصاویر به طور دسته جمعی گردآوری می شود. هر مشارکت کننده با پیروی از یک الگوی جمله ( برای آثار متنی ) یا با دیدن بخش پایانی اثر پیشین به ترکیب بندی اثری ضمیمه می کند. مثلا "اسم - اسم - فعل - حرف - حرف - اسم - اسم - فعل" یک الگوی جمله است که می توان جمله "امید پرنده ای است که در روح آشیان دارد. " را نمونه ای از این الگو دانست.
این تکنیک توسط سوررئالیست ها ابداع شد و شبیه به یک بازی سالنی قدیمی به نام "پیامدها" است که در آن بازیکنان به نوبت روی یک ورق کاغذ می نویسند، آن را تا می کنند تا بخشی از نوشته پنهان شود و سپس آن را برای کمک بیشتر به بازیکن بعدی می دهند. آندره برتون ، بنیانگذار اصلی سوررئالیسم، گزارش داد که با شروع این سبک برای سرگرمی بود، اما به مرور و در نهایت غنی و غنی تر شد. برتون می گوید این سبک در حدود سال 1925 آغاز شد، اما به عقیده پیر ریوردی بسیار زودتر، حداقل در اوایل سال 1918 آغاز شده بود [ ۱] .
این نام از زمانی گرفته شده که سوررئالیست ها بازی ای به نام "Le cadavre exquis boira le vin nouveau. " ( "جسد نفیس باید شراب تازه را بنوشد. " ) را انجام می دادند، به دست آمد. [ ۱] آندره برتون می نویسد که بازی در محل اقامت دوستان در خانه ای قدیمی در مون پارناس پدید آمد. او علاوه بر خود از مارسل دوهامل ، ژاک پرور ، ایو تانگو و بنجامین پره به عنوان شرکت کنندگان اصلی یاد می کند. [ ۱] [ ۲]
هنری میلر اغلب این بازی را برای گذران وقت در کافه های فرانسه در دهه 1930 انجام می داد.
این بازی بعدها در زمینه های طراحی و کولاژ، در نسخه ای به نام پیامدهای تصویری، اقتباس شد. به طوریکه به جای نوشتن اجزای جمله، در هر مرحله اعضای بدن یک شخص ترسیم می شود. [ ۳] شخص به طور سنتی در چهار مرحله ترسیم می شود: سر، نیم تنه، ران و پاها. کاغذ در حین بازی تا می شود تا شرکت کنندگان نتوانند قسمت های قبلی را ببینند. [ ۴] [ ۵] محصول نهایی شبیه کتاب های کودکان است که در آن صفحات به یک سوم تقسیم شده اند.
یکی دیگر از انواع جسد نفیس که این نیز "پیامدهای تصویری" نامیده می شود، "لغت نامه تصویری تلفنی" است، بازی ای که در آن بازیکنان به نوبت معانی لغات را تغییر داده و تصاویر مرتبطی را مطابق با توصیفات حاصل شده در مرحله قبل تطبیق می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین تکنیک توسط سوررئالیست ها ابداع شد و شبیه به یک بازی سالنی قدیمی به نام "پیامدها" است که در آن بازیکنان به نوبت روی یک ورق کاغذ می نویسند، آن را تا می کنند تا بخشی از نوشته پنهان شود و سپس آن را برای کمک بیشتر به بازیکن بعدی می دهند. آندره برتون ، بنیانگذار اصلی سوررئالیسم، گزارش داد که با شروع این سبک برای سرگرمی بود، اما به مرور و در نهایت غنی و غنی تر شد. برتون می گوید این سبک در حدود سال 1925 آغاز شد، اما به عقیده پیر ریوردی بسیار زودتر، حداقل در اوایل سال 1918 آغاز شده بود [ ۱] .
این نام از زمانی گرفته شده که سوررئالیست ها بازی ای به نام "Le cadavre exquis boira le vin nouveau. " ( "جسد نفیس باید شراب تازه را بنوشد. " ) را انجام می دادند، به دست آمد. [ ۱] آندره برتون می نویسد که بازی در محل اقامت دوستان در خانه ای قدیمی در مون پارناس پدید آمد. او علاوه بر خود از مارسل دوهامل ، ژاک پرور ، ایو تانگو و بنجامین پره به عنوان شرکت کنندگان اصلی یاد می کند. [ ۱] [ ۲]
هنری میلر اغلب این بازی را برای گذران وقت در کافه های فرانسه در دهه 1930 انجام می داد.
این بازی بعدها در زمینه های طراحی و کولاژ، در نسخه ای به نام پیامدهای تصویری، اقتباس شد. به طوریکه به جای نوشتن اجزای جمله، در هر مرحله اعضای بدن یک شخص ترسیم می شود. [ ۳] شخص به طور سنتی در چهار مرحله ترسیم می شود: سر، نیم تنه، ران و پاها. کاغذ در حین بازی تا می شود تا شرکت کنندگان نتوانند قسمت های قبلی را ببینند. [ ۴] [ ۵] محصول نهایی شبیه کتاب های کودکان است که در آن صفحات به یک سوم تقسیم شده اند.
یکی دیگر از انواع جسد نفیس که این نیز "پیامدهای تصویری" نامیده می شود، "لغت نامه تصویری تلفنی" است، بازی ای که در آن بازیکنان به نوبت معانی لغات را تغییر داده و تصاویر مرتبطی را مطابق با توصیفات حاصل شده در مرحله قبل تطبیق می دهند.
wiki: جسد نفیس