جریح راهب

[ویکی فقه] جُرَیْج، راهب بنی اسرائیلی که در زمان فترت وحی ــ دورۀ پـس از ظهـور عیسی (ع) و پیـش از بعثت پیامبر اکرم (ص) ــ می زیست و متهم به زنا شد، اما به سخن درآمدن و شهادت دادن نوزاد زنی که چنین تهمتی به او زده بود، بی گناهی او را ثابت کرد.
چنان که از منابع موجود پیداست، نخستین بار نام و احوال جریج تنها از طریق احادیث نبوی و در دورۀ اسلامی رواج یافته است. با این همه، برخی از محققان به سبب تشابه نام و داستان جریج، با نام و ماجرای زندگی قدیس گرگوریوس تائوماتورگوس، احتمال داده اند که حکایت جریج از جانب مسیحیان در بین مسلمانان رواج یافته، و آنگاه در احادیث پیامبر یا منسوب پیامبر (ص) نیز منعکس شده است.
اقسام احادیث درباره وی
احادیث نقل شده از پیامبر (ص) دربارۀ جریج بر سه گونه اند:۱. حدیثی که مضمون آن چنین است که اگر جریجِ راهب فرد عالمی بود، می دانست که پاسخ به مادرش از عبادت پروردگارش برتر است. ۲. احادیثی که شرح حال جریج در آن ها آمده است. ۳. احادیثی که به سه نوزاد سخنگو اشاره دارند و در شرح یکی از آن ها به داستان جریج می پردازند.
قدیم ترین مرجع حکایت جریج
به این ترتیب، صورت های گوناگون این احادیث، به مؤلفان قدیم این امکان را داده است که به فراخور موضوع آثارشان به اجمال یا به تفصیل از آن ها بهره گیرند. قدیم ترین مرجعی که حکایت جریج در آن آمده، مجموعه ای حدیثی، یعنی مسند احمد بن حنبل است که در ۴جا آن را ذکر کرده است. پس از وی مفسران و مورخان، زیر عنوان هایی چون «تبرئه کنندۀ راهبان بنی اسرائیلی که پس از برصیصای عابد آمدند و رافع بدگمانی مردم در حق ایشان»، و «سه نوزاد سخنگو در تاریخ»، و یا در تفسیر آیات مختلف قرآن به نقل و شرح این احادیث نبوی پرداخته اند.
مبنا برای طرح آراء فقیهانه
...