جری گارسیا ( به انگلیسی: Jerry Garcia ) موسیقی دان، راک آمریکایی بود که بیشتر به عنوان رهبر و گیتاریست گروه گریتفول دِد شناخته می شود. [ ۳] او به همراه گریتفول دِد، به عنوان یکی از رواج دهندگان جنبش هیپی در فاصلهٔ دههٔ ۶۰ تا ۹۰ میلادی شهرت دارد. [ ۴]
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در رده بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، جری گارسیا را در رتبه ۱۳ قرار داد. [ ۵]
جری گارسیا در ۱ اوت ۱۹۴۱ در سن فرانسیسکو به دنیا آمد. او تبار اسپانیایی، ایرلندی و سوئدی داشت. پدرش - که در سال ۱۹۱۹ از اسپانیا به آمریکا مهاجرت کرده بود - یک موزیسین بازنشسته بود و مادرش یک پرستار بود[ ۶] که به صورت تفننی پیانو می نواخت. [ ۷] آن ها با الهام از نام جروم کِرن، او را جروم جان ( به انگلیسی: Jerome John ) نام نهادند. [ ۷]
جری دومین و آخرین فرزند خانواده اش پس از برادری به نام کلیفورد ریمون ( زادهٔ ۱۹۳۷ ) بود. او استعداد موسیقی اش را از سن پائین آشکار کرد[ ۸] و بیشتر دوران کودکی اش را به فراگیری پیانو گذراند. [ ۹]
در ۴ سالگی - زمانی که با برادرش سرگرم شکستن هیزم بودند - دو بند انگشت میانی دست راست جری بر اثر ضربهٔ تبر قطع شد. [ ۱۰] مادرش انگشت قطع شده را لای یک دستمال پیچید، پدرش او را به نزدیک ترین بیمارستان که در ۳۰ مایلی آن ها قرار داشت رساند و پزشکان انگشت را در جای خودش پیوند زدند. [ ۱۱]
یک سال بعد جری ۵ ساله شاهد غرق شدن و مرگ پدرش در یک حادثهٔ ماهیگیری بود. [ ۱۲] بعد از آن واقعه - چون مادرش دوباره ازدواج کرد و سر کار می رفت - جری را برای مدتی به پدربزرگ و مادربزرگ اش سپرد.
مدتی بعد نزد مادر و ناپدری اش بازگشت و مادرش او را همراه خودش به باری که با همسرش آن جا را اداره می کردند می برد. بیشتر مشتریان آن ها دریانوردانی بودند که از خاور دور، خلیج فارس و فیلیپین به آن جا سفر می کردند و برای جری خردسال از تجربه های سفرهای دریایی شان می گفتند. [ ۱۳]
در تولد پانزده سالگی جری، مادرش برای او یک آکاردئون گرفت. گارسیا بعداً در مصاحبه با رولینگ استون در این باره گفته بود:[ ۱۴]
به مادرم گفتم: خدای من! من این آکاردئون را نمی خواهم و دوست دارم یک گیتار الکتریک داشته باشم؛ بنابراین ما آکاردئون را به یک امانت فروشی دادیم و به جایش یک گیتار دن الکترو به همراه یک آمپلی فایر کوچک گرفتیم و پسر! انگار در بهشت بودم! بعد از گرفتن گیتار من تمام کارهای دیگرم را رها کردم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در رده بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، جری گارسیا را در رتبه ۱۳ قرار داد. [ ۵]
جری گارسیا در ۱ اوت ۱۹۴۱ در سن فرانسیسکو به دنیا آمد. او تبار اسپانیایی، ایرلندی و سوئدی داشت. پدرش - که در سال ۱۹۱۹ از اسپانیا به آمریکا مهاجرت کرده بود - یک موزیسین بازنشسته بود و مادرش یک پرستار بود[ ۶] که به صورت تفننی پیانو می نواخت. [ ۷] آن ها با الهام از نام جروم کِرن، او را جروم جان ( به انگلیسی: Jerome John ) نام نهادند. [ ۷]
جری دومین و آخرین فرزند خانواده اش پس از برادری به نام کلیفورد ریمون ( زادهٔ ۱۹۳۷ ) بود. او استعداد موسیقی اش را از سن پائین آشکار کرد[ ۸] و بیشتر دوران کودکی اش را به فراگیری پیانو گذراند. [ ۹]
در ۴ سالگی - زمانی که با برادرش سرگرم شکستن هیزم بودند - دو بند انگشت میانی دست راست جری بر اثر ضربهٔ تبر قطع شد. [ ۱۰] مادرش انگشت قطع شده را لای یک دستمال پیچید، پدرش او را به نزدیک ترین بیمارستان که در ۳۰ مایلی آن ها قرار داشت رساند و پزشکان انگشت را در جای خودش پیوند زدند. [ ۱۱]
یک سال بعد جری ۵ ساله شاهد غرق شدن و مرگ پدرش در یک حادثهٔ ماهیگیری بود. [ ۱۲] بعد از آن واقعه - چون مادرش دوباره ازدواج کرد و سر کار می رفت - جری را برای مدتی به پدربزرگ و مادربزرگ اش سپرد.
مدتی بعد نزد مادر و ناپدری اش بازگشت و مادرش او را همراه خودش به باری که با همسرش آن جا را اداره می کردند می برد. بیشتر مشتریان آن ها دریانوردانی بودند که از خاور دور، خلیج فارس و فیلیپین به آن جا سفر می کردند و برای جری خردسال از تجربه های سفرهای دریایی شان می گفتند. [ ۱۳]
در تولد پانزده سالگی جری، مادرش برای او یک آکاردئون گرفت. گارسیا بعداً در مصاحبه با رولینگ استون در این باره گفته بود:[ ۱۴]
به مادرم گفتم: خدای من! من این آکاردئون را نمی خواهم و دوست دارم یک گیتار الکتریک داشته باشم؛ بنابراین ما آکاردئون را به یک امانت فروشی دادیم و به جایش یک گیتار دن الکترو به همراه یک آمپلی فایر کوچک گرفتیم و پسر! انگار در بهشت بودم! بعد از گرفتن گیتار من تمام کارهای دیگرم را رها کردم.
wiki: جری گارسیا