جده امام زمان

[ویکی فقه] جده به معنای مادربزرگ می باشد و در این مقاله مراد مادربزرگ امام زمان هست. نام شریف ایشان حُدَیْث، حُدَیْثه، حَرْبیّه، سَلیل، سَمانه و سُوسَن ذکر شده است.
پس از شهادت امام حسن عسکری (علیه السّلام) مشهور است که امور شیعیان به طور عمده بر دوش مادر آن حضرت؛ یعنی، مادربزرگ حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود و در روایات، از او به «جده» یاد شده است. وی نقشی مهم و اساسی در نگهداری شیعه داشت.
سخن حکیمه خاتون
روزی احمد بن ابراهیم نزد حکیمه خاتون رفت، ضمن پرسش هایی از او پرسید: «شیعیان به چه کسی مراجعه کنند؟» حکیمه گفت: «به جدۀ او، مادر امام یازدهم.» گفتم: وصیت خود را به زنی واگذاشته است؟ حکیمه گفت:«پیروی از حسین بن علی بن ابی طالب (علیه السّلام) کرده است؛ زیرا آن حضرت، به حسب ظاهر وصایای خود را به خواهرش زینب، دختر علی بن ابی طالب سپرد(برای پنهان کردن امامت پسرش علی بن الحسین).» سپس فرمود: «شما مردمی آگاه از اخبار هستید. آیا در روایات به شما نرسیده که نهمین فرزند حسین (علیه السّلام) زنده است و میراثش تقسیم می شود؟ «انکم قوم اصحاب اخبار اما رویتم ان التاسع من ولد الحسین بن علی علیهما السلام یقسم میراثه و هو فی الحیاة»».