جایزه حقوق بشر فرانتس ورفل ( آلمانی: Franz - Werfel - Menschenrechtspreis ) یک جایزه حقوق بشر از مرکز علیه اخراج فدراسیون اخراجیون ( فرار و اخراج آلمانی ها ( ۱۹۴۵–۵۰ ) ) ، مرکز علیه تبعید است. این جایزه به گروه هایی دراروپا تعلق می گیرد که از طریق کار سیاسی. هنری. فلسفی یا عملی، تخلفات از حقوق بشر چه با نسل کشی. پاکسازی قومی و نابودی عمدی گروه های ملی. قومی. نژادی یا مذهبی را افشا کرده اند.
پایه های این جایزه کنوانسیون های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه، اعلامیه جهانی حقوق بشر سال ۱۹۴۸، قرارداد بین المللی غیر نظامیان و حقوق سیاسی ۱۹۶۶، قطعنامه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۱۹۹۸ و همین طور نتایج اجلاس شورای اروپا و سران کشورها و دولت های عضو شورای اروپا در کپنهاگ در ۱۹۹۳و دیگر اطلاعیه هایی که توسط اتحادیه اروپا صادر شده اند می باشد.
این جایزه به نام شاعر مشهور اتریشی فرانتس ورفل ( ۱۹۴۵–۱۸۹۰ ) که کتابش چهل روز موسی داغ جابجایی ارامنه از ترکیه و نسل کشی ارامنه در سال ۱۶/۱۹۱۵ را به تصویر کشیده است.
این جایزه ۱۰٫۰۰۰ یورو به صورت نقدی است. اولین بار در سال ۲۰۰۳ اهدا شد و هر دو سال یک بار در کلیسای سنت پل شهر فرانکفورت آلمان اهدا می شود. [ ۱]
• آرک دوک اتو فن هابسبورگ - عضو اسبق پارلمان اروپا، مدیر اتحادیه بین المللی پان اروپایی، عضو سابق خانواده سلطنتی اتریش - مجارستان
• کلاوس هانش، رئیس سابق پارلمان اروپا
• هلگا هرش، روزنامه نگار، گزارشگر سابق دی تسایت و دی ولت در لهستان
• میلان هراکک، عضو مؤسس اتحاد ۹۰/سبزهای آلمان، عضو سابق پارلمان اروپا
• هیلمار کوپر، رئیس سابق دویچه بانک
• رودیگر سافرانسکی، نویسنده و فیلسوف
• اریکا استاینباخ، عضو بوندستاگ و مدیر فدراسیون اخراجی ها
• پیتر گلوتز، استاد دانشگاه، سناتور سابق، عضو پارلمان از حزب سوسیال دموکرات آلمان و دبیرکل ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ درگذشت )
• دانیل کوهن بندیت، رئیس گروه سبزها در پارلمان اروپا
• گئورگی کنراد، نویسنده و رئیس سابق آکادمی در کونست در برلین ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ ) [ ۲]
• رالف جیوردانو، نویسنده.
• لنارت مری، نویسنده و رئیس جمهور سابق استونیا ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ درگذشت )
• اتو گراف لامبسدرف، دبیرکل سابق حزب دموکرات آزاد آلمان و عضو کابینه فدرال آلمان ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ درگذشت )
• مهران دباغ ( المان ) ، برای کار علمی او در زمینه تحقیقات نسل کشی، بر روی تاریخ آزار امریکایی ها و پیامدهای فعلی آن.
• آغازگران «صلیب هماهنگی» در تپلیتسه ناد متویی
• تپلیتسه ناد متویی در جمهوری چک ، برای افتتاح صلیب برای المانی های جنوب که در بوکووا هورا در ۱۹۴۵کشته شدند. و برای تمامی قربانیان درگیری های ملی از این منطقه و برای حرکت شجاعانه دیالوگ بین آلمان ها و چک ها.
• ورا ویتوا، شهردار تپلیتسه ناد متویی
• پتر کولیسک، فعال سیاسی
• یان پینیوس فعال سیاسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپایه های این جایزه کنوانسیون های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه، اعلامیه جهانی حقوق بشر سال ۱۹۴۸، قرارداد بین المللی غیر نظامیان و حقوق سیاسی ۱۹۶۶، قطعنامه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۱۹۹۸ و همین طور نتایج اجلاس شورای اروپا و سران کشورها و دولت های عضو شورای اروپا در کپنهاگ در ۱۹۹۳و دیگر اطلاعیه هایی که توسط اتحادیه اروپا صادر شده اند می باشد.
این جایزه به نام شاعر مشهور اتریشی فرانتس ورفل ( ۱۹۴۵–۱۸۹۰ ) که کتابش چهل روز موسی داغ جابجایی ارامنه از ترکیه و نسل کشی ارامنه در سال ۱۶/۱۹۱۵ را به تصویر کشیده است.
این جایزه ۱۰٫۰۰۰ یورو به صورت نقدی است. اولین بار در سال ۲۰۰۳ اهدا شد و هر دو سال یک بار در کلیسای سنت پل شهر فرانکفورت آلمان اهدا می شود. [ ۱]
• آرک دوک اتو فن هابسبورگ - عضو اسبق پارلمان اروپا، مدیر اتحادیه بین المللی پان اروپایی، عضو سابق خانواده سلطنتی اتریش - مجارستان
• کلاوس هانش، رئیس سابق پارلمان اروپا
• هلگا هرش، روزنامه نگار، گزارشگر سابق دی تسایت و دی ولت در لهستان
• میلان هراکک، عضو مؤسس اتحاد ۹۰/سبزهای آلمان، عضو سابق پارلمان اروپا
• هیلمار کوپر، رئیس سابق دویچه بانک
• رودیگر سافرانسکی، نویسنده و فیلسوف
• اریکا استاینباخ، عضو بوندستاگ و مدیر فدراسیون اخراجی ها
• پیتر گلوتز، استاد دانشگاه، سناتور سابق، عضو پارلمان از حزب سوسیال دموکرات آلمان و دبیرکل ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ درگذشت )
• دانیل کوهن بندیت، رئیس گروه سبزها در پارلمان اروپا
• گئورگی کنراد، نویسنده و رئیس سابق آکادمی در کونست در برلین ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ ) [ ۲]
• رالف جیوردانو، نویسنده.
• لنارت مری، نویسنده و رئیس جمهور سابق استونیا ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ درگذشت )
• اتو گراف لامبسدرف، دبیرکل سابق حزب دموکرات آزاد آلمان و عضو کابینه فدرال آلمان ( ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ درگذشت )
• مهران دباغ ( المان ) ، برای کار علمی او در زمینه تحقیقات نسل کشی، بر روی تاریخ آزار امریکایی ها و پیامدهای فعلی آن.
• آغازگران «صلیب هماهنگی» در تپلیتسه ناد متویی
• تپلیتسه ناد متویی در جمهوری چک ، برای افتتاح صلیب برای المانی های جنوب که در بوکووا هورا در ۱۹۴۵کشته شدند. و برای تمامی قربانیان درگیری های ملی از این منطقه و برای حرکت شجاعانه دیالوگ بین آلمان ها و چک ها.
• ورا ویتوا، شهردار تپلیتسه ناد متویی
• پتر کولیسک، فعال سیاسی
• یان پینیوس فعال سیاسی
