جایزه بزرگ آلمان. جایزه بزرگ آلمان ( آلمانی: Großer Preis von Deutschland ) یکی از مسابقات قهرمانی فرمول یک است که در آلمان برگزار می شود. نخستین دورهٔ این مسابقه در سال ۱۹۲۶ برگزار شد. جایزه بزرگ آلمان تاکنون در سه ورزشگاه برگزار شده است: نوربورگ رینگ در راینلاند - فالتس، پیست هوکنهایمرینگ در بادن - وورتمبرگ و دو بار در پیست آفوس در نزدیکی برلین. در سال هایی که مسابقه در آلمان غربی برگزار می شد، نام آن تغییر نیافت.
در سال های نخست دوران پس از جنگ جهانی دوم، شرکت آلمان غربی در مسابقات بین المللی ممنوع بود و جایزه بزرگ آلمان در سال ۱۹۵۱ به فرمول یک بازگشت. از سال ۱۹۲۶ مسابقه توسط باشگاه اتومبیل رانی آلمان برگزار می شود.
در سال ۱۹۰۷ نخستین مسابقات اتومبیل رانی آلماندر پیست ۱۱۸ کیلومتری تاونوس بیرون فرانکفورت برگزار شد. تنها خودروهای گردشگری با حجم موتور کمتر از ۸ لیتر مجاز به شرکت بودند. یک راننده و هم تیمی او در پیست کشته شدند و دیگر مسابقه ای در این پیست برگزار نشد. دو و نیم ساعت طول کشید تا تیم پزشکی به محل تصادف برسند. [ ۲]
نخستین مسابقهٔ جایزه بزرگ آلمان در سال ۱۹۲۶ در پیست آفوس در جنوب برلین برگزار شد. این پیست از دو مسیر مستقیم ۶ مایلی با دو پیچ گیره سر در انتهای آن ها تشکیل شده بود. برخورد یکی از خودروها با اتاق مارشال ها سه کشته بر جای گذاشت. پیست آفوس بسیار خطرناک شمرده می شد و مسابقه از آنجا منتقل شد. [ ۳] در سال ۱۹۲۹ جایزه بزرگ آلمان تبدیل به رویدادی رسمی شد.
جایزه بزرگ آلمان به پیست تازه ساز نوربورگ رینگ در منطقه کوه آیفل در غرب آلمان منتقل شد. نخستین مسابقه این پیست در ۱۸ ژوئن ۱۹۲۷ برگزار شد. این پیست، مسیر رقابتی چالش برانگیزی داشت و از میان جنگل های کوه آیفل می گذشت. اختلاف ارتفاع در پیست بیش از ۳۰۰ متر بود و در برخی بخش ها خودروها از زمین جدا می شدند.
در سال های ۱۹۳۰ و ۱۹۳۳ مشکلات مالی باعث برگزار نشدن مسابقه شد. از سال ۱۹۳۱ مسابقه در حلقه شمالی برگزار شد. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ این مسابقه جزء مسابقات قهرمانی اروپا بود. در سال ۱۹۳۹ پیستی به نام دویچلندرینگ در نزدیکی درسدن ساخته شد و قرار بود میزبان جایزه بزرگ آلمان ۱۹۴۰ باشد؛ ولی با آغاز جنگ جهانی دوم، مسابقات لغو شد و پیست هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
پس از جنگ جهانی دوم، آلمان به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد و آلمان غربی تا سال ۱۹۵۱ از شرکت در مسابقات بین المللی محروم شد. در دومین فصل برگزاری فرمول یک، جایزه بزرگ آلمان جزئی از آن شد. حلقه شمالی برای ربع قرن میزبان مسابقه بود و سخت ترین و چالش برانگیزترین پیست فرمول یک شناخته می شد. وسعت زیاد پیست باعث می شد هر سال ۳۷۵ هزار نفر به صورت متوسط مسابقه را تماشا کنند. [ ۴] در نخستین مسابقه در سال ۱۹۵۱، آلبرتو اسکاری توانست خوان مانوئل فانخیو را پشت سر گذارد و پیروز شود. در سال ۱۹۵۴، رانندهٔ آرژانتینی به نام اونوفره ماریمون هنگام تمرین کشته شد. پس از فاجعه لومان، بیشتر مسابقات اروپا ( از جمله همه مسابقات آلمان ) تا زمانی که مسیرها به روز شوند، تحریم شد. بنابراین جایزه بزرگ آلمان ۱۹۵۵ نیز لغو شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال های نخست دوران پس از جنگ جهانی دوم، شرکت آلمان غربی در مسابقات بین المللی ممنوع بود و جایزه بزرگ آلمان در سال ۱۹۵۱ به فرمول یک بازگشت. از سال ۱۹۲۶ مسابقه توسط باشگاه اتومبیل رانی آلمان برگزار می شود.
در سال ۱۹۰۷ نخستین مسابقات اتومبیل رانی آلماندر پیست ۱۱۸ کیلومتری تاونوس بیرون فرانکفورت برگزار شد. تنها خودروهای گردشگری با حجم موتور کمتر از ۸ لیتر مجاز به شرکت بودند. یک راننده و هم تیمی او در پیست کشته شدند و دیگر مسابقه ای در این پیست برگزار نشد. دو و نیم ساعت طول کشید تا تیم پزشکی به محل تصادف برسند. [ ۲]
نخستین مسابقهٔ جایزه بزرگ آلمان در سال ۱۹۲۶ در پیست آفوس در جنوب برلین برگزار شد. این پیست از دو مسیر مستقیم ۶ مایلی با دو پیچ گیره سر در انتهای آن ها تشکیل شده بود. برخورد یکی از خودروها با اتاق مارشال ها سه کشته بر جای گذاشت. پیست آفوس بسیار خطرناک شمرده می شد و مسابقه از آنجا منتقل شد. [ ۳] در سال ۱۹۲۹ جایزه بزرگ آلمان تبدیل به رویدادی رسمی شد.
جایزه بزرگ آلمان به پیست تازه ساز نوربورگ رینگ در منطقه کوه آیفل در غرب آلمان منتقل شد. نخستین مسابقه این پیست در ۱۸ ژوئن ۱۹۲۷ برگزار شد. این پیست، مسیر رقابتی چالش برانگیزی داشت و از میان جنگل های کوه آیفل می گذشت. اختلاف ارتفاع در پیست بیش از ۳۰۰ متر بود و در برخی بخش ها خودروها از زمین جدا می شدند.
در سال های ۱۹۳۰ و ۱۹۳۳ مشکلات مالی باعث برگزار نشدن مسابقه شد. از سال ۱۹۳۱ مسابقه در حلقه شمالی برگزار شد. از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ این مسابقه جزء مسابقات قهرمانی اروپا بود. در سال ۱۹۳۹ پیستی به نام دویچلندرینگ در نزدیکی درسدن ساخته شد و قرار بود میزبان جایزه بزرگ آلمان ۱۹۴۰ باشد؛ ولی با آغاز جنگ جهانی دوم، مسابقات لغو شد و پیست هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
پس از جنگ جهانی دوم، آلمان به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد و آلمان غربی تا سال ۱۹۵۱ از شرکت در مسابقات بین المللی محروم شد. در دومین فصل برگزاری فرمول یک، جایزه بزرگ آلمان جزئی از آن شد. حلقه شمالی برای ربع قرن میزبان مسابقه بود و سخت ترین و چالش برانگیزترین پیست فرمول یک شناخته می شد. وسعت زیاد پیست باعث می شد هر سال ۳۷۵ هزار نفر به صورت متوسط مسابقه را تماشا کنند. [ ۴] در نخستین مسابقه در سال ۱۹۵۱، آلبرتو اسکاری توانست خوان مانوئل فانخیو را پشت سر گذارد و پیروز شود. در سال ۱۹۵۴، رانندهٔ آرژانتینی به نام اونوفره ماریمون هنگام تمرین کشته شد. پس از فاجعه لومان، بیشتر مسابقات اروپا ( از جمله همه مسابقات آلمان ) تا زمانی که مسیرها به روز شوند، تحریم شد. بنابراین جایزه بزرگ آلمان ۱۹۵۵ نیز لغو شد.
wiki: جایزه بزرگ آلمان