جایزه ادبیات داستانی زنان ( به انگلیسی: Baileys Women's Prize for Fiction ) با نام کامل جایزه ادبیات داستانی بیلیز زنان، که در گذشته با نام جایزه ادبیات داستانی اورنج ( ۱۹۹۶–۲۰۰۶ ) خوانده می شد، جایزه ای است که از سال ۱۹۹۶، هر سال به بهترین نویسنده زن ( با هر ملیتی ) در حوزه ادبیات داستانی که کتاب خود را به زبان انگلیسی در بازار کتاب بریتانیا نشر بدهد اهدا می شود. هدف از این جایزه مشارکت هر چه بیشتر زنان در امر نویسندگی است. این جایزه یکی از معتبرترین جوایز ادبی جهان به شمار می آید. [ ۱] [ ۲]
جایزه این جشنواره معادل ۳۰٬۰۰۰ پوند به همراه یک تندیس برنزی است. این تندیس برنزین را گریزل نیون، خواهر بازیگر بریتانیایی دیوید نیون ساخته است. این تندیس به مدت یک سال تا پیش از جشنواره سال آینده در اختیار برنده جشنواره خواهد بود. هر سال در ماه مارس، فهرست اولیه نامزدان دریافت جایزه اعلام می شود، سپس در ماه ژوئن برنده این جایزه بوسیله هیئت داوران که متشکل از پنج داور زن است ، اعلام می شود. در سال های گذشته حامی مالی این جایزه ادبی شرکت ارائه دهندهٔ خدمات اینترنتی اورنج بریتانیا بود که پس از سال ۲۰۱۴ میلادی ، حمایت مالی این جایزه را شرکت بیلیز ایرلند که یکی از بزرگترین برندهای جهانی سازندهٔ مشروبات الکلی در جهان بشمار می آید بر عهده گرفت.
این جایزه از سال ۱۹۹۶ تا کنون، در ماه ژوئن به بهترین نویسندهٔ زن ( با هر ملیتی ) که در حوزهٔ ادبیات داستانی کتاب خود را به زبان انگلیسی در بازار کتاب بریتانیا نشر بدهد اهدا می شود. هیچ نویسنده ای دو بار نتوانسته است این جایزه را از آن خود کند، اما مارگارت اتوود سه بار در سال های ۱۹۹۷، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۴ نامزد دریافت این جایزه شده بود که البته در هیچکدام از این سه دوره نتوانست جایزه را از آن خود کند. تصاحب این جایزه اکثراً سبب فروش بیشتر آثار نویسندگان برنده می شود، به گونه ای که اثر منتخب والری مارتین در جشنواره سال ۲۰۰۳ با رشد فزاینده در فروش و با اقبال چشم گیر خوانندگان اثرش مواجه شد. برخی از منتقدان نیز از اهدای این جایزه به شدت انتقاد کرده اند. در سال های آغازین پس از آن که نظریه پرداز و روزنامه نگار استرالیایی جرمن گریر در مورد این جشنواره ادعا کرد که " این جایزه در آینده تنها به نویسندگان زیبا ( نه شایسته ) تعلق می گیرد"، اُبرن وو دیگر روزنامه نگار اهل بریتانیا نیز به این جایزه لقب "لگن " را داد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجایزه این جشنواره معادل ۳۰٬۰۰۰ پوند به همراه یک تندیس برنزی است. این تندیس برنزین را گریزل نیون، خواهر بازیگر بریتانیایی دیوید نیون ساخته است. این تندیس به مدت یک سال تا پیش از جشنواره سال آینده در اختیار برنده جشنواره خواهد بود. هر سال در ماه مارس، فهرست اولیه نامزدان دریافت جایزه اعلام می شود، سپس در ماه ژوئن برنده این جایزه بوسیله هیئت داوران که متشکل از پنج داور زن است ، اعلام می شود. در سال های گذشته حامی مالی این جایزه ادبی شرکت ارائه دهندهٔ خدمات اینترنتی اورنج بریتانیا بود که پس از سال ۲۰۱۴ میلادی ، حمایت مالی این جایزه را شرکت بیلیز ایرلند که یکی از بزرگترین برندهای جهانی سازندهٔ مشروبات الکلی در جهان بشمار می آید بر عهده گرفت.
این جایزه از سال ۱۹۹۶ تا کنون، در ماه ژوئن به بهترین نویسندهٔ زن ( با هر ملیتی ) که در حوزهٔ ادبیات داستانی کتاب خود را به زبان انگلیسی در بازار کتاب بریتانیا نشر بدهد اهدا می شود. هیچ نویسنده ای دو بار نتوانسته است این جایزه را از آن خود کند، اما مارگارت اتوود سه بار در سال های ۱۹۹۷، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۴ نامزد دریافت این جایزه شده بود که البته در هیچکدام از این سه دوره نتوانست جایزه را از آن خود کند. تصاحب این جایزه اکثراً سبب فروش بیشتر آثار نویسندگان برنده می شود، به گونه ای که اثر منتخب والری مارتین در جشنواره سال ۲۰۰۳ با رشد فزاینده در فروش و با اقبال چشم گیر خوانندگان اثرش مواجه شد. برخی از منتقدان نیز از اهدای این جایزه به شدت انتقاد کرده اند. در سال های آغازین پس از آن که نظریه پرداز و روزنامه نگار استرالیایی جرمن گریر در مورد این جشنواره ادعا کرد که " این جایزه در آینده تنها به نویسندگان زیبا ( نه شایسته ) تعلق می گیرد"، اُبرن وو دیگر روزنامه نگار اهل بریتانیا نیز به این جایزه لقب "لگن " را داد. [ ۳]
