جانداران در ارتفاع بالا

جانداران زنده می توانند در ارتفاعات بالا ( به انگلیسی: Organisms at high altitude ) ، چه در خشکی، چه در آب یا در حین پرواز زندگی کنند. کاهش در دسترس بودن اکسیژن و کاهش دما، زندگی در چنین ارتفاعی را چالش برانگیز می کند، اگرچه بسیاری از گونه ها با موفقیت از طریق تغییر فیزیولوژیک قابل توجه سازگار شده اند. برخلاف سازگاری کوتاه مدت ( واکنش فیزیولوژیک فوری به محیط در حال تغییر ) ، سازگاری در ارتفاع بالا به معنای واکنش های سازگاری برگشت ناپذیر و تکامل یافته به محیط های با ارتفاع بالا است که با تغییر رفتار و ژنتیک وراثتی مرتبط است. در میان جانوران، تنها تعداد کمی از پستانداران ( مانند گاومیش، بز، غزال تبتی، ویکونا، لاما، بز کوهی و دیگر ) و برخی از پرندگان به طور کامل با محیط های مرتفع سازگار شده اند. [ ۱]