جان لارنس

جان لارنس ( انگلیسی: John Lawrence؛ ۴ مارس ۱۸۱۱ اولستر – ۲۷ ژوئن ۱۸۷۹ لندن ) با نام کامل «جان لِرد مِر لارنس» ( John Laird Mair Lawrence ) یا «بارون لارنس اَوَّل» ( 1st Baron Lawrence ) همچنین شناخته شده با نام «سر جان لارنس»، دولتمرد برجستهٔ اهل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند بود. او از سال ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۹ به عنوان نایب السلطنه هند خدمت کرد.
او داری عناوین و نشان های بسیار محترم، بارونت، نشان حمام، نشان ستارهٔ هند و همین طور عضو شورای خصوصی بریتانیا بود.
لارنس در ریچموند یورکشایر شمالی زاده شد. [ ۱] او کوچک ترین پسر یک خانوادهٔ پروتستان ایردلندی - اسکاتلندی بود. مادرش لتیتیا ناکس ( Letitia Knox ) از شهر دانیگول بود درحالی که پدرش از اهالی کولرین در منطقهٔ لندندری بود. لارنس سال های ابتدایی خود را در دری، شهری در استان اولستر در بخش شمالی ایرلند گذراند و در کالج فویل و مدرسهٔ رَکسهال ( Wraxhall ) در باث، سامرست تحصیل کرد. [ ۲] پدر وی در ارتش به عنوان سرباز نیروی زمینی بریتانیا خدمت کرده بود همچنین او دو برادر بزرگتر به نام های سر جورج لارنس و سر هنری لارنس داشت.
در سن شانزده سالگی باوجود تمایل به داشتن یک شغل نظامی همچون برادران، پدرش او را در کالج کمپانی هند شرقی، هیلی بوری ثبت نام کرد زیرا معتقد بود یک کارمند دولت وجههٔ بهتری دارد. [ ۳] او به مدت دو سال در هیلی بوری حضور داشت، جایی که به گفتهٔ خودش نه زیاد مشغول و نه زیاد بی کار بود بااین وجود برندهٔ جوایزی در تاریخ، اقتصاد سیاسی و زبان بنگالی شد. [ ۳]