جامعیت اسلام

[ویکی فقه] نظریه مشهور شیعه بر آن است که آموزه های اسلامی به همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان در هر زمانی نظر دارند و نیازمندی های او را پاسخ می گویند و با گذشت زمان محتاج آن نیستند که چیزی بر آنها افزوده شود.
تعالیم اسلام مجموعه ای است کامل از اعتقادات، اخلاقیات و احکام که به گونه منسجم و به هم پیوسته به وسیله امین وحی در اختیار انسان قرار گرفته است. این نظریه را نقل و عقل تایید می کنند. آیین اسلام از یک سو با وضع قوانین اجتماعی، راه سعادت جامعه انسانی را باز نموده است و از سوی دیگر، با پای فشاری بر فضائل اخلاقی، در پی کمال افراد انسانی است. بدین سان، مراد از جامعیت دین اسلام، توجه آن به همه زوایا مادی و معنوی زندگی انسان و بر آوردن نیازهای او است. هر آنچه انسان برای راه یافتن به سعادت دنیوی و اخروی نیاز دارد، در دین اسلام آمده است. نظریه جامع انگاری دین اسلام بر آن است که این جامعیت برخاسته از دو مؤلفه است: اول، جامعیت منابع آموزه های اسلامی که عبارت از قرآن و روایات بزرگان معصوم علیه السّلام است؛ دوم، جامعیت آموزه های دین اسلام.
دلایل جامعیت دین اسلام
← سازگاری و همراهی با فطرت
...