جامعه شناسی محیطی[ الف] ( به انگلیسی: environmental sociology ) حوزه علمی ای است که به مطالعه تعامل میان جوامع و محیط طبیعی آنها می پردازد. این حوزه، عوامل اجتماعی که بر مدیریت منابع محیطی تأثیر گذاشته و باعث ایجاد مسائل محیطی می گردند و فرایندهایی که به وسیله آن ها این مسائل زیست محیطی از نظر اجتماعی ساخته می شوند را برجسته می کند، از دل این مسائل، مسائل اجتماعی تعریف شده و به دنبال پاسخ این سؤال هاست. [ ۱]
جامعه شناسی محیطی در واکنش به ظهور جنبش زیست محیطی در دهه ۱۹۶۰ میلادی، به عنوان زیرشاخه ای از جامعه شناسی در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی ظهور کرد. این شاخه علمی نشان دهنده حوزهٔ تحقیقاتی نسبتاً جدیدی بوده که بر روی توسعه جامعه شناسی پیشین از طریق شمول بستر فیزیکی به عنوان فاکتورهای اجتماعی مرتبط، تمرکز یافته است. [ ۲]
جامعه شناسی محیطی معمولاً به عنوان مطالعه جامعه شناختی تعاملات اجتماعی محیطی تعریف می گردد، هرچند این تعریف بلافاصله مسئله ادغام فرهنگ های بشری با بقیه محیط زیست را مطرح می نماید. ابعاد مختلف تعامل انسان با محیط طبیعی از جمله جمعیت و جمعیت شناسی[ ب] سازمان ها و نهادها، فناوری، سلامتی و بیماری، فرهنگ، هویت[ ۳] و نابرابری اجتماعی توسط جامعه شناسان محیطی مورد مطالعه قرار می گیرد. اگرچه این حوزه علمی به طور کلی روی رابطه میان جامعه و محیط زیستی متمرکز می باشد، اما جامعه شناسان محیطی معمولاً روی مطالعه عوامل اجتماعی که باعث مشکلات محیطی می گردد، تأثیرات اجتماعی این مشکلات و تلاش برای حل کردن این مشکلات تأکید ویژه دارند. افزون بر آن، توجه قابل ملاحظه ای به فرایندهایی که از تأثیرات آن حالات مشخص زیست محیطی از نظر اجتماعی به عنوان مشکل تعریف می گردند مبذول شده است. بیشتر تحقیقات در حوزه جامعه شناسی محیط زیستی به بررسی جوامع معاصر می پردازد.
جامعه شناسی محیطی پس از جنبش زیست محیطی دهه ۱۹۶۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک حوزه فرعی منسجم پژوهش ظهور کرد. کارهای «ویلیام آر. کاتون جی. آر. »[ پ] و «ریلی دونلاپ»[ ت] [ ۴] از جمله کارهایی بود که انسان محوری محدود در جامعه شناسی کلاسیک را به چالش کشید. آنها در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی درخواست یک نگرش کلی یا نظام های جدید را نمودند. جامعه شناسی عمومی از ۱۹۷۰ میلادی بدین سو تغییرات قابل توجهی داشته و عوامل محیطی را در تشریحات اجتماعی گنجاند. جامعه شناسی محیط زیستی حالا به عنوان یک حوزه دانشگاهی قابل ملاحظه و بین رشته ای، خود را مستحکم نموده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجامعه شناسی محیطی در واکنش به ظهور جنبش زیست محیطی در دهه ۱۹۶۰ میلادی، به عنوان زیرشاخه ای از جامعه شناسی در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی ظهور کرد. این شاخه علمی نشان دهنده حوزهٔ تحقیقاتی نسبتاً جدیدی بوده که بر روی توسعه جامعه شناسی پیشین از طریق شمول بستر فیزیکی به عنوان فاکتورهای اجتماعی مرتبط، تمرکز یافته است. [ ۲]
جامعه شناسی محیطی معمولاً به عنوان مطالعه جامعه شناختی تعاملات اجتماعی محیطی تعریف می گردد، هرچند این تعریف بلافاصله مسئله ادغام فرهنگ های بشری با بقیه محیط زیست را مطرح می نماید. ابعاد مختلف تعامل انسان با محیط طبیعی از جمله جمعیت و جمعیت شناسی[ ب] سازمان ها و نهادها، فناوری، سلامتی و بیماری، فرهنگ، هویت[ ۳] و نابرابری اجتماعی توسط جامعه شناسان محیطی مورد مطالعه قرار می گیرد. اگرچه این حوزه علمی به طور کلی روی رابطه میان جامعه و محیط زیستی متمرکز می باشد، اما جامعه شناسان محیطی معمولاً روی مطالعه عوامل اجتماعی که باعث مشکلات محیطی می گردد، تأثیرات اجتماعی این مشکلات و تلاش برای حل کردن این مشکلات تأکید ویژه دارند. افزون بر آن، توجه قابل ملاحظه ای به فرایندهایی که از تأثیرات آن حالات مشخص زیست محیطی از نظر اجتماعی به عنوان مشکل تعریف می گردند مبذول شده است. بیشتر تحقیقات در حوزه جامعه شناسی محیط زیستی به بررسی جوامع معاصر می پردازد.
جامعه شناسی محیطی پس از جنبش زیست محیطی دهه ۱۹۶۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک حوزه فرعی منسجم پژوهش ظهور کرد. کارهای «ویلیام آر. کاتون جی. آر. »[ پ] و «ریلی دونلاپ»[ ت] [ ۴] از جمله کارهایی بود که انسان محوری محدود در جامعه شناسی کلاسیک را به چالش کشید. آنها در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی درخواست یک نگرش کلی یا نظام های جدید را نمودند. جامعه شناسی عمومی از ۱۹۷۰ میلادی بدین سو تغییرات قابل توجهی داشته و عوامل محیطی را در تشریحات اجتماعی گنجاند. جامعه شناسی محیط زیستی حالا به عنوان یک حوزه دانشگاهی قابل ملاحظه و بین رشته ای، خود را مستحکم نموده است.
wiki: جامعه شناسی محیطی