جامس

لغت نامه دهخدا

جامس. [ م ِ ] ( ع ص ) از جُموس. بسته. افسرده. جامد. ( منتهی الارب ) ( المنجد ) ( آنندراج ). ماء جامس. آب ایستاده و افسرده. || گیاه پژمرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نبات جامس ؛ ذهبت غضوضته ؛ یعنی گیاهی که طراوت آن ازمیان رفته.

جامس. ( اِخ ) تلفظ ترکی جیمس. رجوع به جیمس شود.

فرهنگ فارسی

افسرده و بسته

پیشنهاد کاربران

بپرس