جادوگران ایست ویک

جادوگران ایست ویک ( انگلیسی: The Witches of Eastwick ) فیلم کمدی فانتزی به کارگردانی جرج میلر است که در سال ۱۹۸۷ منتشر شد. جک نیکلسون در نقش دریل ون هورن، در کنار شر، میشل فایفر و سوزان ساراندون در نقش جادوگران بازی کردند. فیلم بر اساس رمانی به همین نام نوشته جان اپدایک در سال ۱۹۸۴ ساخته شده است.
با اینکه فیلم از ساختار کلی رمان پیروی می کند، اما بعضی از روایت های رمان حذف شده است و در کل کتاب لحن تاریک تری از فیلم دارد. هم فیلم و هم رمان در رود ایلند اتفاق می افتند، اما داستان رمان در اواخر دهه ۱۹۶۰ است. در رمان، دریل خوی شیطانی تر دارد: توانایی های کمتری دارد و درنده تر، منحرف تر است و بیشتر به دنبال آشوب است. [ ۳] همچنین، در فیلم یک قسمت کلیدی از کتاب، که دریل به طور غیرمنتظره ای با یک دختر جوان و بی گناه به نام جنی ازدواج می کند و سه جادوگر حسود با جادو باعث مرگ او در اثر سرطان می شوند، حذف شده است. هیچ یک از این سه جادوگر باردار نمی شوند و در پایان دریل با برادر کوچکتر جنی، کریس، که ظاهراً معشوقش است، از شهر فرار می کند. همچنین در کتاب نام خانوادگی الکساندرا، اسپوفارد و نه مدفورد است، و جین نیز جین اسمارت است، نه جین اسپوففورد، و سوکی روژمونت بود نه ریجمونت. در مو و ظاهر جادوگران نیز تفاوت وجود دارد. الکساندرا چاق است و سوکی مو قرمز است.
جک نیکلسون پس از شنیدن خبر انصراف بیل موری از بازی در فیلم از طریق دوست دختر وقت خود آنجلیکا هیوستون به بازی در نقش دریل علاقه نشان داد. [ ۴] [ ۵] هیوستون برای ایفای نقش الکساندرا مدفورد در تلاش بود و در مقابل میشل فایفر، که قبلاً برای بازی در نقش سوکی انتخاب شده بود، و ایمی مادیگان که برای ایفای نقش جین در نظر گرفته شده بودند، آزمون بازی دادند. هیوستون پس از آنچه یک آزمون بازیگری «وحشتناک» نامیده بود، فهمید که این نقش را از دست داده است و نقش به شر پیشنهاد شده است. [ ۶]
در ابتدا قرار بود فیلم جادوگران ایستویک در لیتل هامپتون، رود آیلند فیلمبرداری شود، اما جنجالی در مورد اینکه آیا کلیسای جامع شهرباید درتولید فیلم درگیر باشد یا خیر، ایجاد شد. برادران وارنر در عوض به مکانهایی در ماساچوست روی آوردند. [ ۷] [ ۸] فیلمبرداری اصلی در ۱۴ ژوئیه ۱۹۸۶ آغاز شد و در طی شش هفته در کوهست و شهرهای مجاور ماساچوست[ ۹] مانند ماربل هد و اسکیتیت انجام گرفت. [ ۱۰] کسل هیل در ایپسویچ، ماساچوست برای نمای بیرونی عمارت لنوکس مورد استفاده قرار گرفت، در حالی که لابی مرکز ونگ در بوستون برای سالن اصلی فیلمبرداری شد. سایر فضای داخلی در عمارت گریستون در بورلی هیلز فیلمبرداری شدند، اگرچه استخر شنا و کتابخانه دریل مجموعه هایی بودند که در بک زمین برادران وارنر ساخته شده بودند. [ ۱۱]