جاجرود

/jAjrud/

برابر پارسی: چاچرود، چاچ رود

لغت نامه دهخدا

جاجرود. ( اِخ ) نام رودی است مشهور از دوفرسنگی شهر تهران میگذرد و اصل در آن جایه رود بود. و جایه نام قریه ای است که آن رود از پیش آن میگذرد و بمنزله منبع آن رود است چنانکه رود جیحون را بمناسبت اینکه آمو بلدی بود در حوالی آن ، رود آمو گویند و جاج رود معرب جایه رود است. ( انجمن آرای ناصری ). صاحب مرآت البلدان آرد: جاجرود دره ای است در چهارفرسخی تهران براه مازندران. فتحعلی شاه قاجار در هزار و دویست و سیزده هجری عمارتی بنام کاروانسرا در آنجا بنا کرد. رجوع به جائج و رجوع به جغرافیای مفصل ایران ج 1 صص 86 - 87 شود.

جاجرود. ( اِخ ) از قرای لواسان بزرگ در ایالت تهران است.

فرهنگ فارسی

یکی از قرای لواسان بزرگ ( استان مرکزی ) است .

دانشنامه آزاد فارسی

جاجْرود
رودخانه ای در استان تهران، با درازای ۱۴۰ کیلومتر. در شهرستان های شمیرانات، تهران، و پاکدشت جریان دارد. این رود از تلاقی رودخانه های گرمابدر و زایگان در ۳۴کیلومتری شمال شرقی تهران تشکیل می شود در فشم با رودخانۀ شمشک مخلوط می شود و سپس به سوی جنوب شرقی روان می گردد و از جنوب شهر لواسان می گذرد و پس از عبور از سد لتیان به سوی جنوب جریان می یابد. در مسیر خود با رودخانۀ دماوند مخلوط می شود و از شهر صنعتی پارچین می گذرد و وارد دشت ورامین می شود و در ۸۹کیلومتری شرق شمالی قم به دریاچۀ نمک می ریزد. در ضمن تمام آب این رودخانه قبل از رسیدن به دریاچۀ نمک مصرف می شود جز در فصول پرباران، آبی در آن باقی نمی ماند. میانگین آب دهی سالیانۀ این رودخانه ۲۵۳میلیون متر مکعب است.

پیشنهاد کاربران

بپرس