ثمغ
لغت نامه دهخدا
ثمغ. [ ث َ ] ( اِخ ) مالی بود در مدینه عمربن الخطاب را که آنرا وقف کرد و بعضی گویند زمینی بوده است او را و بعضی گفته اند موضعی است به خیبر و بعضی گفته اند اول جائی است که تصدق کرده شد در اسلام. ( منتهی الارب ). بعضی از مغاربه آنرا با فتح ثا و میم میخوانند. ( مراصد الاطلاع ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید