ثلوث

لغت نامه دهخدا

ثلوث. [ ث َ ] ( ع ص ، اِ ) ناقه ای که سه خنور شیر دهد. || ناقه ای که سرپستان وی خشک شده و یکی بمانده است یا ناقه ای که یک پستانش بریده و یا بی شیر باشد. ثَلثوث.

پیشنهاد کاربران

بپرس