ثَتَه گوش ( به پارسی باستان: 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁، Θataguš یا Thataguš یا Sāttagydiⁿa به معنای صدها گاو ) ، [ ۱] یکی از ساتراپی های هخامنشی، براساس سنگ نوشته داریوش یکم در نقش رستم است. [ ۲] ثته گوش سرزمینی باستانی در جنوب غربی در افغانستان مرکزی که تقریباً از هرات تا حوالی سند وسعت داشت. این سرزمین در سنگ نوشته بیستون داریوش بزرگ و نقش رستم در دورهٔ هخامنشیان به پارسی باستان «ثَ تَ گوش» نامیده شده است.
بگفتهٔ هرودوت، ساتاگیدها تیره ای از مردم شرق یا شمال شرق ایران بودند، و مقر ایشان در تقسیمات شاهنشاهی هخامنشی جزو ایالت هفتم بشمار می رفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبگفتهٔ هرودوت، ساتاگیدها تیره ای از مردم شرق یا شمال شرق ایران بودند، و مقر ایشان در تقسیمات شاهنشاهی هخامنشی جزو ایالت هفتم بشمار می رفت.
wiki: ثته گوش