ثالسقیس

لغت نامه دهخدا

ثالسقیس. [ ل ِ ] ( معرب ، اِ ) بیونانی تخمی است که بفارسی آنرا سپندان گویند چون دود کنند جمیع گزندگان بگریزند و بر گزندگی عقرب مالند نافع باشد. ( برهان ). تخم سپندان. سفیداسفند. رشاد. حرف بابلی. ( تحفه حکیم مؤمن ) ( اختیارات بدیعی ). این نام در بعض نسخ ثالسفیس آمده است. ( بحر الجواهر ) . و در بعض نسخ ثالیفس و ثالیسقیس.

پیشنهاد کاربران

بپرس