خارش ژوک ( jock itch ) یا تینیا کروریس ( tinea cruris ) یکی از شایع ترین عفونت های قارچی پوست است و به صورت عفونت سطحی و همراه با خارش ناحیه کشاله ران و پوست مجاور آن است و باعث ایجاد جوش های خارشدار، قرمزرنگ و حلقه ای شکل در نقاط گرم و مرطوب بدن می شود.
قارچ هایی که معمولاً موجب خارش ژوک می شوند، تریکوفیتون روبروم نام دارند. این قارچ ها همچنین موجب عفونت قارچی انگشتان و بدن می شوند. در زیر میکروسکوپ این قارچ ها شفاف، شاخه شاخه، با رشته های میله ای شکل یا هیف ( ساختاری شبیه لوله ) به نظر می رسند. عرض هیف ها در تمام طول یکنواخت است که به تمایز آن از مو که در انتها نوک تیز می شود، کمک می کند. بعضی از هیف ها حباب هایی در دیواره های داخلی شان می سازند که این هم باعث تفکیک آن ها از مو می شود. در اکثر موارد این قارچ تنها در سلول های مرده اپیدرم ( لایه بیرونی پوست ) ساکن است.
در این بیماری پوست ناحیه تناسلی معمولاً درگیر نمی شود اما در موارد شدید می تواند پوست ناحیه باسن و اطراف مقعد را درگیر کند. در اثر خاراندن فراوان توسط بیمار می تواند تغییرات ثانویه مانند ضخیم شدن پوست ناحیه و نیز عفونت باکتریایی زردزخم به عفونت قارچی کشاله ران اضافه شود و نیز به دنبال مصرف بیجا و خودسرانه کرم های کورتونی به اشتباه توسط بیمار، ضایعات قرمزتر و پوسته ها کمتر شده و جوش های چرکی ( پوسچول ) ممکن است به وجود آیند.
خارش ژوک معمولاً با قرمز شدن یک ناحیه از پوست شروع شده، به صورت نیمه هلال از قسمت داخلی کشاله ران به سمت قسمت بالایی ران گسترش می یابد. در اغلب موارد جوش ها خارش یا سوختگی دارند و پوست پوسته پوسته یا فلس مانند می شود. در موارد حاد می تواند ضایعات خیس و مترشحه باشد و در موارد مزمن خشک و تیره تر و پوسته ها کمتر است.
دلیل ایجاد خارش ژوک یک نوع قارچ است که واگیردار بوده و توسط آلاینده هایی مانند حوله های آلوده و ملافه های هتل ها یا از سایر مناطق آلوده بدن مانند قارچ دست و پا و ناخن به کشاله ران منتقل می شود. قارچ ایجادکننده خارش ژوک می تواند باعث به وجود آمدن بیماری «پای ورزشکاران» ( athlete’s foot ) نیز شود.
موجودات زنده ای که باعث خارش ژوک می شوند در محیط مرطوب و بسته رشد می کنند. محیط های گرم و مرطوب عرق زا باعث گسترش آنها می شوند، چراکه تعرق باعث از بین رفتن روغن های کشنده قارچ و نفوذپذیری بیشتر پوست به عفونت می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقارچ هایی که معمولاً موجب خارش ژوک می شوند، تریکوفیتون روبروم نام دارند. این قارچ ها همچنین موجب عفونت قارچی انگشتان و بدن می شوند. در زیر میکروسکوپ این قارچ ها شفاف، شاخه شاخه، با رشته های میله ای شکل یا هیف ( ساختاری شبیه لوله ) به نظر می رسند. عرض هیف ها در تمام طول یکنواخت است که به تمایز آن از مو که در انتها نوک تیز می شود، کمک می کند. بعضی از هیف ها حباب هایی در دیواره های داخلی شان می سازند که این هم باعث تفکیک آن ها از مو می شود. در اکثر موارد این قارچ تنها در سلول های مرده اپیدرم ( لایه بیرونی پوست ) ساکن است.
در این بیماری پوست ناحیه تناسلی معمولاً درگیر نمی شود اما در موارد شدید می تواند پوست ناحیه باسن و اطراف مقعد را درگیر کند. در اثر خاراندن فراوان توسط بیمار می تواند تغییرات ثانویه مانند ضخیم شدن پوست ناحیه و نیز عفونت باکتریایی زردزخم به عفونت قارچی کشاله ران اضافه شود و نیز به دنبال مصرف بیجا و خودسرانه کرم های کورتونی به اشتباه توسط بیمار، ضایعات قرمزتر و پوسته ها کمتر شده و جوش های چرکی ( پوسچول ) ممکن است به وجود آیند.
خارش ژوک معمولاً با قرمز شدن یک ناحیه از پوست شروع شده، به صورت نیمه هلال از قسمت داخلی کشاله ران به سمت قسمت بالایی ران گسترش می یابد. در اغلب موارد جوش ها خارش یا سوختگی دارند و پوست پوسته پوسته یا فلس مانند می شود. در موارد حاد می تواند ضایعات خیس و مترشحه باشد و در موارد مزمن خشک و تیره تر و پوسته ها کمتر است.
دلیل ایجاد خارش ژوک یک نوع قارچ است که واگیردار بوده و توسط آلاینده هایی مانند حوله های آلوده و ملافه های هتل ها یا از سایر مناطق آلوده بدن مانند قارچ دست و پا و ناخن به کشاله ران منتقل می شود. قارچ ایجادکننده خارش ژوک می تواند باعث به وجود آمدن بیماری «پای ورزشکاران» ( athlete’s foot ) نیز شود.
موجودات زنده ای که باعث خارش ژوک می شوند در محیط مرطوب و بسته رشد می کنند. محیط های گرم و مرطوب عرق زا باعث گسترش آنها می شوند، چراکه تعرق باعث از بین رفتن روغن های کشنده قارچ و نفوذپذیری بیشتر پوست به عفونت می شود.
wiki: تینیا کروریس