تیمور پاشا

[ویکی فقه] تِیْمورْ پاشا، احمد بن اسماعیل بن محمد تیمور (۱۲۸۸- ۱۳۴۸ق/۱۸۷۱-۱۹۳۰م)، ادیب ، پژوهشگر و مورخ مصری. می باشد .
وی فرزند یکی از خاندانهای بزرگ مصری بود که در دوران خردسالی پدرش را از دست داد و خواهرش عایشه تیموریه (ه م) سرپرستی وی را به عهده گرفت. اصل خاندان تیموری از کردستان عراق و شهر موصل است. محمد کاشف جدّ وی، اولین کس از این خاندان بود که همراه سپاهیان محمدعلی پاشا (حاکم وقت)، به منظور جنگ با ممالیک به مصر آمد. بعدها پسر وی اسماعیل (پدر احمدتیمور) نیز مسئول دیوان اسماعیل خدیوی در مصر گردید.
تحصیل
احمد تیمور در ابتدا با زبانهای عربی ، فرانسوی ، ترکی و تا حدودی فارسی آشنا شد؛ پس از آن وارد مدرسۀ فرانسوی مارسل در قاهره گردید.
اساتید
او سپس از محضر بزرگان علم و ادب ، بهره مند شد. نخستین استاد وی شیخ عبدالوهاب رضوان مخللاتی (محلاتی) و پس از او، شیخ حسن طویل و محمد محمود شنقیطی بودند که علوم عقلی و نقلی را به وی آموختند. سرای وی در آن ایام، محل تردد بزرگان علم ادب، امثال شیخ محمد عبده ، سامی بارودی و اسماعیل صبری شاعر مصری بود. تیمورپاشا همچنین با شیخ طاهر جزائری و محمد کردعلی (وزیر معارف وقت سوریه) آشنایی و پیوند داشت و آشنایی خود با شیخ حسن طویل و بهره مندی از وی را از بزرگ ترین نعمتهای الٰهی برای خود به شمار می آورد. ارادت وی به شیخ محمد عبده به حدی بود که در مجاورت منزل او، خانه ای خرید تا بتواند از مصاحبت وی بیش تر بهره مند گردد.
مناصب دولتی
...