تیقور. [ ت َ ] ( ع اِ ) مرد بردبار و باوقار و آهسته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). وقار و بردباری. ( ناظم الاطباء ). وقار. ( اقرب الموارد ). «تاء» آن مبدل «واو» است چنانکه در تراث و وراث. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
