( تیغآرای ) تیغآرای. ( نف مرکب ) در صفات دست. ( آنندراج ). ماهر و چابک در شمشیر زدن : بار سر کردی ز گردن دور دشمن را به تیغبار گردن گشت اکنون دست تیغآرای من.علی خراسانی ( از آنندراج )