تیزی دادن

لغت نامه دهخدا

تیزی دادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) برندگی و تندی دادن. لبه یا نوک چیزی را :
سوهان فلک تا گل عدل تو شکفته ست
تیزی نتواند که دهد خار ستم را.
انوری ( از آنندراج ).
|| روانی دادن سخن و جزآن را :
در معرکه نظم به اوصاف رخ دوست
تیزی ز سخن میدهم آن تیغزبان را.
علی خراسانی ( ایضاً ).
رجوع به تیز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس