تیزبه. [ زَ ب َ ] ( اِ مرکب ) تیزآب. تیزآبه. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : به پیش شیری ، صد خر همی ندارد پای دومن سرب بخورد ده ستیر تیزبهی .ناصرخسرو ( از یادداشت ایضاً ).