تیزاهنگ

لغت نامه دهخدا

( تیزآهنگ ) تیزآهنگ. ( ص مرکب ) پرصدا و بلندآهنگ که صدائی بلند و پرطنین دارد. خلاف پست آهنگ :
مرغ تیزآهنگ لختی پر فشاند
چون عمود زرفشان بنمود صبح.
خاقانی.
عندلیب از نوای تیزآهنگ
گشته باریک چون بریشم چنگ.
نظامی.
سهم خدنگ تیزآهنگش خون از دیده مریخ روان ساخته. ( حبیب السیر ).

فرهنگ فارسی

( تیز آهنگ ) پر صدا و بلند آهنگ که صدائی بلند و پر طنین دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس