تیز گفتن. [ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) تند و خشمگین سخن راندن. گستاخی و بدزبانی کردن. لاف زدن : سخنهایشان بشنو و گو سخن کسی تیز گوید تو تیزی مکن.فردوسی.رجوع به تیزو دیگر ترکیبهای آن شود.
