تیز پران

لغت نامه دهخدا

تیزپران. [ پ َرْرا ] ( نف مرکب ) تند و بلند پروازکننده :
به ابر اندارن تیزپران عقاب
نهنگ دلاور به دریای آب.
فردوسی.
رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

تند و بلند پرواز کننده

پیشنهاد کاربران

بپرس