تیز دشنه

لغت نامه دهخدا

تیزدشنه. [ دَ / دِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) دشنه تیز و بران. دشنه سخت تند و برنده :
ابوالمظفرشاه چغانیان که برید
به تیزدشنه ٔآزادگی گلوی سؤال.
منجیک ( از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

دشنه تیز و بران دشنه سخت تند و برنده

پیشنهاد کاربران

بپرس