تیز بینائی

لغت نامه دهخدا

تیزبینائی. ( حامص مرکب ) دوربینی و حدت بصر. ( ناظم الاطباء ). || فراست. ذکاوت. رجوع به تیزبینی شود.

فرهنگ فارسی

دور بینی و حدت بصر فراست

پیشنهاد کاربران

بپرس